Ես լաց եմ լինում, բայց ոչ բարձրաձայն, այլ կիսաթաքուն: Ես լաց եմ լինում ծիծաղի տեսքով: Մարդիկ կարծում են` անհոգ եմ,ուրախ, նրանք կարծում են` սիրտս է խնդուն: Այդպես չէ, ավաղ: Սիրտս մղկտում ներսից ճաքճքում,իսկ դրսից նորից ուրախ եմ թվում: Ուրախանում եմ,խոսում,ծիծաղում,իսկ ներսից սիրտս միշտ լաց է լինում..