Men opamning taqdirini aytib bermoqchiman.

Buxuddi qörqinchli tushga öxshaydi. Opam bir yigitbilann bir-birlarini qattiq sevishardi. Yigit opamnibir zum ham yolg'iz qoldirgisi kelmasdi.Shunchalik sevardiki, xatto tun-u kun eshigimiztagidan ketmasdi. Men uni issiq kunda ham, sovuqtunda ham köp bora uyimiz qarshisida körardim.Ammo adam bilan oyim bu haqda bilib qolishgachopamga qattiq shart qöyishdi: yo u, yo biz... Opamxonasida rosa yig'ladi ösha kuni. Bu köz yoshlaryetaklab kelgan dardni opamning közlaridanboshqa hech qayerda uchrtamaganman.Keyin ösha yigit bilan umuman körishmay qöydilar.Aminman, opam endi faqat Xudodan adamning rozibölishini söraydigan bölgandi. Köp ötmayboshimizga musibat tushdi. Opam og'ir xastaliginibildik. Unda miya saratoniborligini eshitganimizda uyimizda deyarli hammayig'lagandi. Adam opamni köp doktorlagakörsatdilar. Ular zudlik bilan operatsiya qilishlozimligini aytishardi. Bu orada ösha yigit köpmarta telefon qildi. Tabiiyki, opam unga bu haqdaaytishimizni umuman xohlamasdilar. YigitMoskvaga ketyotganligini bilgach, yana rosayig'ladilar. Men öshanda tushunganman. Insonözidan ham battar yöqotishdan qörqadiganinsonlar bölarkan dunyoda. Har holda opamningközidan (katta ehtimolki, qalbidan ham) oqayotganköz yoshlari shundan dalolat berardi. Opamgaoxirgi marta u bilan körishish u-n ruhsat berishdi.Ösha kecha opam bilan birga chiqdik. Opam ubilan yonma- yon turib, bir og'iz ham gapirmadi. Ufaqat yig'ladi. Yigit esa opamni yupatardi:"Men tezda qaytaman, jonim, yig'lama",- derdi u.Öshanda u opamni sönggi bor körib turganliginiqayerdan ham bilardi. U ketgach opam meniquchoqlab, qulog'imga shivirlaganida butunvujudim muzlab ketdi. Opam aynan shundaydedilar: "Nega aynan men?"... Yigit ketgach opamu bilan telefonda ham gaplashmadi. Ehtimolqörqqandir. Unga hammasini aytib yuborishdanqörqqandir. Uni operatsiya qilishadigan kun hamkeldi. Ösha kun kutish zalida ötirib, Xudodanopamning tirik qolishini söradim. Qizil chiroq öchib,doktor chiqqach esa... adamning toshdekqotganlariyu, oyimning ezilib yig'laganliklariyodimda qolgan xalos. Opamni qabrga qöydik...Ancha vaqt ötgach, tongda dasturxon atrofidaötirganimizda ösha yigit Moskvadan telefon qildi.Men javob berdim. Unga opam vafot etganliginiaytdim. U gapimni oxirigacha eshitmasdangöshakniqöyib qöydi. Ösha kuni yarim tunda eshik taqilladi.Adam eshikni ochganlaridaqarshisida ösha, opamsevgan yigit turardi... Uning közlarida menopamning közlarida ham körmaganim öta kuchlialam bor edi. Ösha kuni ilk bora adamningyig'laganlarini kördim. Ehtimol köz yoshlari birvaqtlar ularni majburan ayirganliklari uchunpushaymonliklaridandir... Ehtimol yigitningközlarida opamning yuzlarini körgandirlar...