*** На хлеб надзённы вершам не заробіш І непакоем за цябе, зямля. І не заробіш тым, аб чым ні мроіш, На хлеб надзённы нават і рубля. На хлеб надзённы не заробіш песняй, Калі спяваеш шчыра, ад душы Пра Беларусь, пра сум дарогі весняй І пра жыццё нялёгкае ў глушы. На хлеб надзённы не заробіш словам, Калі яно праўдзівае, шчыміць, Калі баліць яно аб роднай мове, Калі ліслівым не умее быць. І хоць каровы без кармоў здыхаюць, Райвыканкам без хлеба не сядзіць. Яны на хлеб надзённы зарабляюць, Бо ім людское гора не баліць. На хлеб надзённы не заробіш вершам, Таму ў табе капаюся, зямля, Каб зарабіць на бульбіну з яешняй І не за грошы спець пра жураўля.
*** На хлеб надзённы вершам не заробіш І непакоем за цябе, зямля. І не заробіш тым, аб чым ні мроіш, На хлеб надзённы нават і рубля. На хлеб надзённы не заробіш песняй, Калі спяваеш шчыр...
*** Маўчу, бо хочацца крычаць Пра тое, што дзесь гінуць дзеці. Сцяжынка, поле, сенажаць... Вясна на беларускім свеце! А там вясна? А там - вайна. І плача там чыясьці маці. На Беларусі зноў вясна На лузе і на сенажаці... Маўчу, бо хочацца крычаць І зваць вас, Вольга, Валя, сёстры... Сцяжынка, поле, сенажаць, Вайной абпаленыя вёрсты. У вас вясна? У нас - вясна: Квітнее тут усё на свеце! Маўчу, бо там у вас - вайна, Дзе гінуць... і вясна, і дзеці.
*** Маўчу, бо хочацца крычаць Пра тое, што дзесь гінуць дзеці. Сцяжынка, поле, сенажаць... Вясна на беларускім свеце! А там вясна? А там - вайна. І плача там чыясьці маці. На Беларусі зноў вясна ...
У бальніцы (жарт) Браніславу Мечыслававічу Журавовічу З ціхай вёскі Ермакі Браніслаў ляжаў такі. Маладзейшым калі быў, Трактарыстам ён рабіў. Дваццаць тры гады араў, Камяні адно прыдбаў. Потым быў на лесапілцы, У пушку было ўжо рыльца: Дошкі роўна пілаваў, Яму кожны наліваў! Дваццаць дзве труны зрабіў, А сабе зрабіць – забыў. Зараз ён жыве у сына. Там таксама не маліна: Трэба ціхенька сядзець І гатовага глядзець. Дык хутчэй бы ў Ермакі Падлячыць свае бакі! Красавік 2019 г. Ермакі - вёска ў Маладзечанскім раёне Мінскай вобласці.
У бальніцы (жарт) Браніславу Мечыслававічу Журавовічу З ціхай вёскі Ермакі Браніслаў ляжаў такі. Маладзейшым калі быў, Трактарыстам ён рабіў. Дваццаць тры гады араў, Камяні адно прыдбаў. Потым быў на ...