დავიხოცებით და მოვკვდეთ გრგვინავდეს ეს დამპალი ზღვა ხალხის ცოდვებით სავსეა მას აღარავინ აკითხავს დარჩეს ეულად,მარტოდ,ბედკრულად როგორც ბოროტის მწარე ცრემლები მიუქცეველი ის ხალხისათვის გადაწირული სიკვდილისათვის არ მინდა შენი დანახვა ისევ რომ ჩემს სხეულში სახლობდე მყისებრ არ მინდა შენი დამპალი ცრემლი მე ხომ ყოველთვის ვიყავი მგელი ვყმუოდი მარტოდ ამ ცხოვრებაში ჩემი ცხოვრების მართალ გზისათვის შენ შემიშალე ამაში ხელი უღრმულისათვის არაფერს ველი დავღონდი ისევ წუთისოფელში არ მინდა ოდეს გავსტანო ისევ მე დავიტანჯე მდუღარე ცრემლით სიკვდილისათვის მზად არ ვარ ისევ არ მინდა ჩემით კვდებოდეს მგელი მგელი რომელიც უცხოა ჩემთვის მინდა ხროვაში მეფობდეს ერთი ერთი რომელიც ყველა კარგს ელის ელის და ისევ მდუღარე ცრემლით ათასში ერთი ჩნდებოდეს მარად კარგი,ძვირფასი ოდეს ჭკვიანი მეტი არ მინდა,არ მინდა არა!

მე დავიღალე ამდენი ცრემლით შეშრა თვალებზე მაგ ტკბილი ენით მე დავიღალე ტურფა საუბრით ისევ და ისევ სიმწარე მელის ვიცი სიმწარე როგორც იმ ბოლოს გამანადგურებს სიცილით მხოლოდ სიცილი ჩემი მტერი არს ოდენ ცრემლო,სადა ხარ ბოლოს და ბოლოს ! გელი არ ჩანხარ გთხოვ მოდი მალე მოდი ცხოვრება ვერ დავთმე ბოლოს მგლების ყმუილი ისმინეთ მხოლოდ ხროვაში მეფედ მე დავრჩი ბოლოდ დავრჩი და ირგვლივ ვერ ვხედავ კარებს ვერ ვხედავ სამგლეს და ვეღარც თარეშს დავბრმავდი ისევ როგორც წარსული როგორც სიდამპლე და ცუდი გული დავბრმავდი-მაგრამ ჩემს გულში ისევ შრომობს და იბრძვის ჩემი სიკეთე ჩემი ცხოვრების თანმდევნი ფიქრი სიცოცხლე მარად რომ ჰქვია ისევ ისევ ცრემლები მომადგა მგლისებრ ისევ წარსულში ჩახედვას ვირჩევ ვეღარ ვენდობი დამპალ მომავალს ჩემი მგლის გული კი ფეთქავს ისევ ფეთქავს და მგონი სიცოცხლეს დიდხანს აპირებს,როგორც შეშვენის მგლისებრ როგორც მტაცებელს ხროვაში მეფეს და როგორც ერთგულს ისევ და ისევ როგორც ვარსკვლავებს გაბმულს ღამეში როგორც სრულებით სავსე მთვარეში ორი ან სამი მგლების ყმუილი ისმის ამ დამპალ არემარეში მათი ყმუილი გაიგოს მგლებმა მგლებმა რომლებმაც იციან ფასი ფასი ცხოვრების,შრომის,ქონების ყველაფერ ცუდის გამოგონების !!