მიუხედავად იმისა,რომ ერთი თვის წინ შეუხორცებელი ტკივილი მოგვაყენა,მიუხედავად იმისა,რომ ამ ქვეყნად ყველაზე არაკაცურად მოიქცა და წავიდა,მიუხედავად იმისა,რომ ვიღაც ბოზში გაგვცვალა,მიუხედავად იმისა,რომ მის გამო ფანებმა თავი დაიმახინჯეს,მიუხედავად იმისა,რომ რამოდენიმე დღე მხოლოდ მის გამო თვალებდასიებული დავდიოდი,მიუხედავად იმისა,რომ გაგიჟებამდე მიყვარდა და ეს ყველაფერი საშინლად განვიცადე და მიუხედავად იმისა,რომ ამ ქვეყნად ყველაზე დიდი ჩათლახია,მაინც მენატრება.

ისე,მენატრება მინდა დავჯდე და ტირილით გავსკდე.მაინც სიკვდილამდე მიყვარს და მაინც გულს მიჩქარებს ეს თვალები და ღიმილი. მაინც ტკივილამდე მიყვარს და მაინც ტკივილამდე მძულს. იმდენი გრძნობა მერევა ერთმანეთში,რომ არ ვიცი,რომელი ერთი ვთქვა. უბრალოდ არ მინდოდა მისი ახალი სურათები,ვიცოდი ყველაფერი თავიდან დაიწყებოდა და დაიწყო კიდეც. ეს ხუთი წელი ერთ წამში დაინგრა და მაინც მინდა რომ დაბრუნდეს (მიუხედავად იმისა,რომ ვიძახდი არ მინდოდა). მინდა იცოდეს,რომ ჭკუის შეშლამდე მენატრება.უბრალოდ მენატრება.