_________ԽԻՂՃԸ_________
Շատ շատերը չեն հավատում
Գոյությունն են Աստծու հերքում,
Լափամանն են առաջ քաշում
Տաշտի խորքը լեզվով մաշում..
Ամեն մեկն իր բեռն է տանում
Խոր անտառում թաքուն պահում,
Անկուշտի պես ագահաբար
Ողջ անտառի տերն է դառնում..
Ասեք` տեսնեմ, ոնց չգրեմ
Ոնց` հանդուրժեմ ու ես լռեմ,
Ախր եթե' մի' քիչ թույլ տամ
Վախենում եմ ինձ էլ կուլ տան..
Բայց թող գոնե' գիրս կարդան
Խորհուրդներս չմոռանան,
Գուցե մի քիչ խիղճ արթնանա
Հոգիների դուռը բանա...
Մեծ աշխարհ է, ինչ' իմանամ
Մարդկանց տեսնեմ ու զարմանամ,
Շատ չեմ ասում գոնե մեկ բառ
Նույնիսկ կամ էլ մի հատիկ տառ..
Հենց որ կարդան խելքի կգան
Իրար անկեղծ Բարև կտան,
Ծնկի կգան աղոթք կանեն
Ողջ մեղքերը կապաշխարեն..
__ՆԱԻՐԻ ՀԱԿՈԲՋԱՆՅԱՆ__