Sog'ingan paytimda dadajonimni tizzalariga boshimni qo'yib erkalik qilolmayapman... Xoxlagan vaqtimda onajonimni maxkam quchoqlab "onajon sizni judayam yaxshi ko'raman deb aytolmayapman... O'zim xoxlaganimdek ukalarimga tanbex berolmayapman... Bolaligim o'tgan uylarga borib kelolmayapman. Xammasi chegaralangan. Bu nima? Imkoniyat yo'qmi? Masofa uzoqmi yoki ayollar uchun yozilmagan qonunmi?
Oyoq qo'lim butunligiga, aql xushim joyidaligiga to'rt mucham sog' ekanligiga, uyim joyim, oilam, sevimli ishim borligiga, eng muximi ota onam, yaqinlarim oldimda ekanligiga SHUKUR qilaman.