Ikkita fariwta uchrawib qoliwibti.
- sen nega tinmay uyog'da buyoqqa uchib yuribsan...?
- men odamlarni "Ey Xudo o'zing yordam ber" degan iltijolarini Xudoga yetkazib yuribman, vazifam wu...! O'zingchi, nega har qaraganimda dam oliiiib o'tirgan bo'lasan, seni vazifang qanaqa o'zi..?
- meni iwim odamlarni "Ey Xudo o'zinga shukur" degan gaplarini Xudoga yetkaziw...!
Bugun men ilk marotaba Hayot deb atalgan janggohda jarohatlandim. Sababi esa Aql deb nomlangan zirhimdan voz kechib, sevgi amriga bosh ekkan qalbimga bo’y sunib qurolsiz maydongan chiqqanim bo’ldi. Raqibim o’z so’zida turmay ko’ksimga qarata Nomardlik kamoniga Xiyonat o’qini otdi.
U nishonda adashmadi. Meni yerga qulashimni kuta boshladi… Men esa u tomonga mardona yurishda davom etdim… Ikkinchi o’qni uzdi… yana bexato… Men hamon u tomon odimlardim. Biroq shu onda unga Xiyonat o’qini tutgan malakka ko’zim tushdiyu, ko’ksimga qadalgan uchinchi o’q meni yerga qulatdi.
Ularga tomonga so’ngi marotaba boqqanimda ular g’alabadan shodlagan chexralarini ko’rdim va hushimni yo’qottim…
O’zimga ke