ИБРАТ БУЛСИН ДЕБ ИЛИНДИМ.
Кечки таомдан сунг уй ишлари билан машғул булиб утирган эдим. Ишими тамомлаб қулимга китоб олдим-да уқимоқликка киришдим. Китоб уқишни ёшлигимдан яхши кураман. Мазза қилиб уқиябману, лекин ҳаёлими нимадир узига торта бошлади. Китобни ёпдимда аста кузимни юмдим. Нимага бу ҳолат мани чалғитмоқда деб уйлардим.
Шунда анчадан бери куришмай юрган бир акамиз кузими олдига келдилар. Ҳозирда ишсиз булиб тирикчиликда анча қийналиб қолган эдилар. Бир бориб хабар олсам дедим. Кузимни очдимда уйдагиларга қани кетдик кучада айланиб келамиз деб узим ҳам кейина бошладим.
Оилавий йулга чиқдик. Машинамда кетябману нима олиб бориш ҳақида уйлардим. Яхшиси бирор кило гӯшт, нон яна м