ҲИКОЯТ: ТАЪСИРЛИ ДОРИ.
Ўтган замонларда бир хукмдор бўлган экан. Унинг художўй, ақлли ва доно вазири бўлган экан. Бир куни нима бўлибди-ю, хукмдорнинг вазиридан жахли чиқиб, уни зиндонбанд этибди. Уламоларига эса, унга қотган нон билан сувдан бошқа бирор нарса бермасликни буюрибди..
Аммо кунлар ўтишига қарамай, подшоҳ вазиридан ҳеч бир шикоят эшитмабди. Унинг ёлвориб, шафқат сўрамаганига ҳайрон қолган подшоҳ, зиндонга вазирнинг ҳолидан ҳабар олишга одам юборибди. У вазирининг аҳволини билиш билан бирга, унинг қандай қилиб сабр-тоқатли бўла олаётганини ҳам аниқлашни буюрибди..
Подшоҳнинг одамллари бориб вазирдан сўрашибди:
~ Аслида бир қайғу ичрасан. Оёқ-қўлинг кишанланган бўлсада,