"Акыйкат" Оо, Инсан!

Журоктогу создорубуз тилге чыкпай, Тилдердеги бар создордон дил уялган, Конулдогу кечкенибиз козго сыйбай. Акыйкатты айта алгыс тумон болдук, Чындык айткан бул уммотко арман болду. Уммот кайда, жадакалса кээ бироого, Пайгамбарым создору да жалган болду. Зордукталган нечен-нечен жаш селкинин, Жашмын деген тагдыр жолу талкан болду. Эрмин деген азаматтар себебинен, Мына бугун балдар уйу жашка толду. Оз уулунан таяк жеген: деген таарых. Байка досум экообуздон калмак болду, Камчыбек уулу!
"Адамзат" Аталар айтып жалганды, Жаштары ага байланды. Ээлеген эки кулач жер, Айланып кетти ааламды Кайранмын сага "Адамзат" Чачылган калк болбогон, Ачылган аял онбогон. Журтту жыйнап ондогон, Падышаа келет ИншаАллах. Сабырдуу бол "Адамзат" Ак кепин кийип жатчысы, Олум анын ачкычы. Акырет деген ак нерсе, Акыбет деген бар нерсе. Эстей жургун "Адамзат" Эр издеп бугун Ажарлар, Кытайга барып такалган. Эрмин деп ушак айтышкан, Эрлерден бугун айланам. Арсызданба "Адамзат" Ак созун катпай нак айткан: Аллаh бар деп так айткан: Сен менен менин бактыма: Ак динди жалгыз тараткан: Кимдигин баамда "Адамзат" Бендем деп катчы тушургон, Мухаммед менен тушунткон. Кочмончу менен Ансарды, Жардамчы бол деп туйшулткон. Роббинди тааны "Адамзат"
"Досторго" Тан калыштуу, кооз кылынган арман дуйно, Эч ким жетпес тек тубуно жалган дуйно. Момунга ачуу, Каапырына ырахаттуу, Эки досту бир-биринен айырган дуйно. Акча, мансап, тандап дос болбогун. Алсызына кемсинткенсип корс болбогун. Ак-кара, кедей-байын карай бербей, Ыйман жактан жогорусун Билип койгун! Кыркыраган куноолорго шерик болгон, Арам барда сен учун кулук болгон. Досторуну бул жолдон тыйып койгун, Тообо кылган досуна ээрчигенсип. Аны корсон наазигирээк кулуп койгун. Ката кылса, молдоке деп куло бербей, Туз жолуна кай артка буруп койгун. Кок асманга зангыратып той бергенде, Арам тамак койбоптур деп таарынбастан. Тууралыгын журогуно туйуп койгун, "Достуктун бир белгиси бар деп айтат. Алланы эстетпесе кач деп айтат, Катаанды айталбаса кеч деп айткан. Пайгамбарын создорун кош тешике, Унутулгус ураан кылып куйуп койгун" "Шумкарбек"
"Тарбия" Жаш ымыркай жаралды: Музыка коштоосунда. Айланасы ызычуу- Бут баары- Суйунчу жоктоочулар. Наристе капалуурак, Жараткан жарчысынын. Жанында жоктугунан! Тушунбой коргулуко- Чыдабай ыйлап кирет, Ангыча атакеси-Колтукта бир ботолко, Шампанын атып баштайт. Мастыкта жыттагылап, Колунда арам мн балага. Насаат айтып. Кызыктуу каалоолорун, Орусча тогуп таштайт, Там-тамдап баса электе, Энеке жалгандын сабактарын. Бир-бирден отуп баштайт, "Жебесен тамагынды, Алып барып итке таштайм". Жаркылдап экоосу тен, Жонуду Оруссияга, Сабатсыз чон энеде, Апа деп зар какшалып- Ташталды канча балдар? Арамды-арам дебей, Жалганды жаман дебей. Ата-эне багар бала, Сабатсыз жаш наристе. Сабатсыз калган дале, Келечек-Келечек деп. Жар салат калкын неге? Бугунку сабатсыздар келечек билмек беле? Жасалма пулга келген, Дипломдон сабак алган, Уулунда "Кыргыз" деген. Жараткан Кулумун мен, Мусулман журтум деген, Журокто дух бар беле? "Камчыбек уулу"