Pul toganu aql topmagan
Shu tomondan baxti chopmagan
O'qiganu ammo o'qmagan
Kormaganni korgani qursin
Sekin borda kozguga qara
Asli uzi kimman deb sura
O'zingni bos sengamas jo'ra
Ko'zlaringni bosibdi shira
Kechagina sarg'ayib yuzi
Tomog'idan chiqmasdi so'zi
Anov kuni ko'chada korsam
O'qrayadi o'zidan o'zi
Когда я веду переписку со всеми Серобянами,Серопянами,Сироповыми,а это всё- одна наша большая фамилия,то охватывая всю географию проживания нашего знатного дворянского рода Серобиани,понимаю,что нас на планете Земля гораздо больше чем 14 тысяч человек.По своей сути,нет ни одного уголка или материка,где бы ни проживали наши Серобяны ,действительно родные друг другу,даже в пятом,шестом поколениях люди.До первой резни армян турками,а это было в 1896 году,родовые кланы Серобян располагались в таких городах Армянского Нагорья,как :Карс,Артвин,Ван,Эрзерум,Муш,Ардаган(кстати-армянское название),Ани и других более мелких.Столицей Серобяны по-праву считали ,в первую очередь город Карс.(См.выражение-к
- Mani soginasanmi ? - dedi yigit uzoq safar oldidan qizga.
- Xo, konglingiz yana nima istaydi? - tan olishdan bosh tortdi qiz.
- Soginganingda qaytaman! - dedi yigit va ketdi.
U uzoqlardan turib qizning iqrorini kutdi. Ammo telefonda shuncha gaplashishsa xam bu mavzuda gap ochmasdi. Bundan ranjigan, qizning sevgilisiga ishonmagan yigit bora- bora aloqani uzdi. Boshqa qiz bilan tanishib, munosabatlari qalinlashdi. To'y qilishga axd qildilar. Buni eshtgan qiz yigitga telefon qilib, bir kelib ketishini utindi. Yigit rozi boldi.
- Naxotki bu san? - dedi yigit to'shakda ozg'in - to'zg'in yotgan qizni korib.
- Yoq, bu sog'inch qurboni, - dedi qiz xazin jilmayib. - Siz mag'rur edingiz, man esa a