Արթնացա ու սկսեցի մտածել...՛՛Աստվա՛ծ իմ, խնդրու՛մ եմ, տու՜ր ինձ...՛՛ ու կանգ առա. ի՞նչ խնդրեմ...ընտանիք ունեմ, ընկերներ ունեմ, ես լսում են, զգում եմ, սիրում եմ ու սիրված եմ, է՞լ ինչ է ինձ պետք...ահա ինչ...՛՛Աստվա՛ծ իմ, շնորհակալ եմ ամեն ինչի համար՛՛...
Աղջիկը շատ եր սիրում տղային,տղան էլ նրան:Պատրաստվում էին ամուսնանալ,նույնիսկ օրն էին որոշել:Սակայն պատահեց անդառնալին:Այդ օրը աղջիկն ու տղան գնում էին հարսանեկան սրահն ընտրելու սակայն նույնիսկ տեղ չհասան:Ավտովթարն էր պատճառը:Աղջկան կարծես հրաշքով բան չպատահեց,սակայն տղան կորցրեց տեսողությունը: Գոռում էր աղջիկը,լացում:Թե հնարավոր լինի աչքերս կտամ քեզ!Սակայն արդեն ոչինչ չէին կարող անել:Մի օր հերթական կոնսուլտացիաի ժամանակ բժիշկները հայտնեցին որ քիչ հույս կա որ հնարավոր է Գերմանիայում բուժումից հետո տղան տեսնի:Սակայն դա շատ մեծ գումարի հետ էր կապված:Տղան արդեն կտրել էր հույսը,երբ մի օր հայրն ու մայրը հայտնեցին ,որ երկու օրից մեկնում են Գերմանիա:Տղան որոշեց անակնկալ անել աղջկան:2 ամիս անց եկավ ք