მე ფრენა შემიძია?

ეს რა არის? რატომ დაბნელდა? ეს თეთრხალათიანები ვინ არინ? საიტ მიგყავართ? ღმერთო აქ იმდენი მიცვალებულია... მე აქ არ მინდა და გამიშვით.. აზრი არ აქვს,ჩვენ უკვე მოვკვდით.. მითხრა ვიღაც ქალმა..ამის მოსმენა არ მინდოდა... ვუმატე და ვუმატე ცრემლების ყლაპვას.. ნუ ტირი იქნებ აქ ჯობს? მე კი არ მინდა იქ,რადგან აქ ჩემს სიყვარულს ვტოვებ..მერე ვიღაცეები მოვიდნენ და წამიყვანეს..ტოჯინას დამამსგავსეს.. და 4 გიცარში გაგომამწყვდიეს.. ყველა ტიროდა მე მინდოდა მათი დამშვიდება , მაგრამ ვერ ვინზრეოდი..4 ფიცარში შეჯედილს..ტირილი მიდოდა მაგრამ ვერ შევძელი..ის არ მოვიდა მომიკვდა გული,თუმცა უკვე მკვდარი... მერე 4 ნაცნობმა ისე მომატარეს დედამიწა თითქოს დედოფალს..დამაბრძანებდნენ ტახტით ხელსჰი აყვანილს..მერე მიწაში ჩამდეს და ქვაში ჩამკეტეს..წავიდნენ.. მაწვინმა მატოვდა მცხელოდა მე კი ქვიდან ტავის განძრევაც არ შემეძლო ის მოვიდა,ცა ტყდებოდა..ჩემს გულზე დაიჩოქა სველ ქვაზე ჩემი ცრემლი ეტყობოდა... დაბნელდა ,დუმდა, მეწყინა.. მასთან კიდევ მინდოდა.. წავიდა.. 2 წუტიც არ გასულა მობრუნდა.. გულზე დავი დამადო და დაიძიანა..საყვარელო გაცივდები...გაიღვიძე... ჩამეხუტე მე გაგათბობ.. გაგიჟდი?? აქ რა გინდა? წადიუცებ ტუჩზე ვიგრძენი შეხება მისი ხელი იყო.. გაჩუმდი,მე უკვე აქ ვარ.. როორ? შენ? - ჰო.. დუმილი ჩამოვარდა.. სულელო გაგიჟდი მარტო სად უნდა გამეშვი? გამეღინა და გულზე მომეწება.. ეს რაგაც სხვანაირი ჩახუტება იყო.. თითქოს ჩვენ ორი ვიყავიტ ერთი..მერე ხელი ჩამკიდა და სადღაც განატებისკენ წავედით..ხანდახან მოვდიოდიტ ჩემს ქვანსთან..თუმცა იქ მხოლოდ ჩემი ქვა არ იყო..მის გვერდით სხვა ქვა იყო... და მასზე იყო წარწერა სიყვარული უკვდავია..მართლაც ასე ყო..ჩვენ მოვკვდით მაგრამ ჩვენი სიყვარული არა...