გოროზ მცველებივით,

რიგზე ჩალაგებულ
ხეებს შორისაა ახლა გადარჩენა.
სადაც შენ დგახარ
და
სადაც, წყალწაღებულ,
ფიქრებს ეშინია ცხადთან გამკლავება..
ჩვენ რომ გავუძლებთ
და..ჩვენ რომ გავუძლებთ
და..
ახლაც,
მთელი ძალით, სადღაც მიმაქროლებ..
მე ვერ გავუძელი..
მე ვერ გავუძელი..
ვთქვი
და
გამოვკარი თითი სიმარტოვეს..
_
ირაკლი ჭიკაიძე