სიცივისგან მონუსხული ვწევარ ახლა საწოლში და თავზე დაყრილ ფიქრებს ვებრძვი.

გამუდმებით ვბუტბუტებ და გეხვეწები ჩემთან მოდი. გეძახი და საპასუხოდ ხმა არ მესმის ვიმედოვნებ დავყრუვდითქო, მაგრამ არა ყველაფერი კარგად მესმის.. გადის დრო და მათენდება თავზე ფიქრის ნისლი მაზის ახლა ამ წამს შენთან ერთად გავცურავდი წითელ ზღვაში.. აღარ მინდა წითელი ზღვა თოხის ტარეზეც დავეტევი! ნუ დამტოვებ საცოდავად ნუ მიმაგდებ სანაგვეში.. ოცნებები სულ გამიქრა გევედრები ჩემთან მოდი ნესტოს მიწვავს ნოსტალგია- მონატრების ძაფზე გრძელი.. ვცდილობ მთვარეს გავუმხილო საცოდავი დარდი ჩემი დამიბნელდა.. წყვდიადია.. მესმის მხოლოდ გლოვა სხვების.. დამტირიან მე საცოდავს - ცივი კუბოს ფიცრებს ვეკვრი.. აქ მთავრდება ყველაფერი მზის სხივებმაც მიმატოვეს ერთგულება დამრჩა ჩირად ზრუნვა მხოლოდ ჩემდა ჭირად.. ძლიც აღარ მეკარება თითქოს მასაც დავავიწყდი წვიმის ხმასთან შეწყობილი მუსიკაა მხოლოდ მშვიდი. გული? არა, გული აღარ, სულიც გაქრა სადღაც ჩემი ვეღარა ვგრძნობ ვეღარაფერს ვარ ცოცხლაი მსგავსი მკვდრების.. თვალებს ვხუჭავ, მეხატება თვალწინ ჩემი აღსასრული რაღა თვალწინ, ახდა უკვე ყველაფერი წამის უწინ.. დანა გულში, სადღაც ზურგშიც ტყვია შუბლში, მგონი სულშიც.. ფარდის მიღმა ვიღაც ტირის მე კი ცრემლებს ვეღარა ვღვრი.. მოვკვდი უკვე და ვცივდები, მაგრამ საწყლად ვეჭიდები სიცოცხლეს და ვერც ველევი.. მე კი გვამი - სადღაც მკვდარი მიკარგული ცხრა მთას იქით ვის რად უნდა გვამი გვერდით? ან საფლავში ანდაც სახლში? მე კი მაინც ცრემლნარევი ხრინწიანი ხმებით მთვრალი გევედრები, გეხვეწები ერთხელ მოდი ერთადერთხელ ჩემთან მოდი მერე თუნდაც ასჯერ მოვკვდე ახლა მოდი თორემ მართლა, თორემ მართლა ვნადგურდები იცი, განა? იცი, მაინც? რამდენს ნიშნავ ახლა ჩემთვის? სულაც არა წარმოდგენაც არ გაქვს ამ წამს ვერ იჯერებ ზუსტად ვიცი, სიკვდილის წინ ისევ გიცდი მაინც გიცდი, რადგან ვიცი, რომ იცოდე როგორ მიჭირს მაინც მოხვალ, ვიცი, მოხვალ ვიცი ისე არ გამიშვებ საიქიოს არ მიმადგებ ესე საწყალს მინდა მწამდეს,მინდა მართლა მე საცოდავს სადღაც მყავდე, გულში მყავდე, მაგრამ არა! გული უკვე აღარა მაქვს მოდი მალე! გევედრები გაჩნდი ჩემთან ნუ გამწირავ ნუ მიმადგებ ნაგვის ყუთთან გთხოვ! მოდი მალე მიწა მაინც დამაყარე ერთი მუჭა მხოლოდ ერთი ეგეც მყოფნის მე საცოდავს ოღონდ მოდი.. წვიმა ტირის.. ღამეც ტირის.. მთვარის ცრემლიც ეგერ მიქრის ჩემი ფიქრი, ჩემი ტივი ნაპირს მისდევს მაგრამ ვიცი ჯერ არ მოვა, ჯერ ადრეა სიკვდილი და ნეტარება ოღონდ მოდი ერთადერთხელ სულ ერთხელ და მერე თუნდაც ასჯერ მოვკვდე ერთდროულად ჩემთან მოდი.. ერთხელ მოდი...