Предыдущая публикация
მანძილი თითქოსდა, ნელ - ნელა მცირდება და უცებ, სულ უცებ უსიტყვოდ აკოცებ. თვალებით ახსნილი გრძნობების კვალდაკვალ, ზედმეტი ხელების, ლოყაზე შეხებით, კოცნი და თითები ცოცავენ ნაკვთებზე და შემდეგ, ნელ - ნელა იკრავ და ეხვევი. თუ ჩახსნილ საკინძეს, მკერდისკენ მიყვები და შემდეგ უკანვე ბრუნდები ტუჩებთან, ის ამბობს ჩურჩულით: შეჩერდი, არ გინდა, შემდეგკი გნებდება და ვეღარ ურჩდება.არ ვიცი სიმორცხვე - ის ჩემთვის მითია, დიდი ხნის წინათვე, მე ასე დავიწყე - თუ ვკოცნი როდისმე, ცხელი ვარ ყოველთვის და ვკოცნი ისე რომ, არასდროს ვავიწყებ
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев