სიყვარულო ტრაგედია. ––––––-ჰაი ––-ჰაი ––-რა გქვიაა? ––-ანი, შენ? ––-გიო, რამდენის ხარ?––-16, შენ?––-მე 17....... რას შვრები?––-რავი არაფერს, გარეთ თოვს და ვუყურებდი..––-სად ცხოვრობ? ––-პლეხანოვზე, შენ?––-მეც ––-რა ადგილას?––-მარჯანისშვილის მეტროსტან––-მე ცოტა უკან––-კაიაა და არ გამოგიშვებენ გარეთ?––-არ ვიცი ––-რა იყო?––-მოიცა, მირეკავენ მობზე, ეხავე მოვალ––-ოოკ––-ხო მოვედი––-არ გისჰვებენ?––-კიკი, მისჰვებენ. ატზე მეტროსტან ვარ ოკ?––-ოკ ანიმ ჩაიცვა და სწრაფად გავიდა სახლიდან. ხეები თოვლით იყო დაფარული... იქაურობა სულ თეთრი იყო. მეტროს მიუახლოვდა. ისააა? იქ რომ ბიჭი დგას ისაა? გიომ ხელი დაუქნია. ანი სწრაფი ნაბიჯით წავიდა მისკენ. მგონი შეუყვარდა, გიოსაც მოეწონა. დიდხანს ისეირნეს მოფიფქულ გზაზე.