იყო ოცნება და ცა იყო ხსნილი, იყო ფიქრები… იმედები… ღიმილი… სიხარული და სიყვარული იყო… სპეტაკი… ძლიერი… მაღალი… საოცარი… და იყავ შენ ჩემთვის, მხოლოდ ჩემთვის მთელი სამყარო… შენი სახელი ერქვა ჩემს ფიქრებს… ჩემს ოცნებებს… იმედებს… ღიმილს… სიხარულს… ცრემლებს… სევდას… ეს ყველაფერი იყო და გაქრა… შთაინთქა… მოკვდა… და დამრჩა მხოლოდ სევდა… ცრემლები… დარდი… დავრჩი მარტო, სრულიად მარტო… ცარიელი სულით… გაბზარული გუილით...