Izlab topolmadim hayota haqiqat, Har qadamda yolg'on har qadamda xiyonat.

Esdan chiqan g'urur chetga surilgan uyat, Qög'irchoqa aylandi inson qölida muhabbat. Köchada sarsonman hechkimga man kerakmas, Yuraklada hazonman hech kim mani tan olmas. Faryodim köka yetar lekin hech kim ewitmas, Bu man axir sevgiman hech kim mani tanimas. SEVGIMAN laylini yuragida olov bölgan, SEVGIMAN majnun b.n sahroni yolg'iz kezgan. SEVGIMAN insondan borimni ayamagan, Endich SEVGIMAN inson qölida hor bölgan. Orzu qanotida baxt osmonida uchardim, Muzga aylangan yurakni birzumda eritardim. Endichi manga iwongan bir köngilga zorman, Tow yuraklar dastidan ayibsiz ayibdorman. Inson öz baxtidan özi yuz ögiradi, Lekin nega öz aybini manga ag'daradi. Axir özlariku orzulardan voz kechgan, Kimdir mansabga kimdir pulga mani almawgam. Inson könglini boylik qilganda hira, Yonida turgan baxtini payqamaydi sira. Esdan chiqadi hammasi esdan chiqadi sevgisi esdan chiqadi hayotagi wirin orzusi, Sindiradi öz baxtini öz qölari b.n. Yana mani ayibdor qiliwadi qay yuz b.n, Yana sevgi ayibdor yana sevgi gunohkor. Qani kim etadi mani nima aybim bor, Agar qidirsa hamma aybini öz özidan. Balkim inson köngli sovimasdi mandan gözal sevgidan, SEVGI yotadi hor bölib oyoqlar ostida insondan najot kutib. SEVGI közi yowga tölib bag'ri qonga tölib yig'laydi faryod urib, SEVGI qadrini yöqotib bir buyumga aylanib hato keti sotilib. SEVGI insonla dastidan bilmasdan yo qasdan ketiku unitilib SEVGI.