ადრე თუ გვიან გამჟღავნდება, ის რაც გულშია, როცა იქნება, აეხდება

ყველაფერს ფარდა, ყველაფერს როცა დაერქმევა თავის სახელი, მოისაკლისებ
გულს, რომლისაც არასდროს გწამდა, უსიყვარულოდ გაფანტულ დროს ვერ დაიბრუნებ
და ვერც იმ მზერას უშენობა, ადრე, რომ კლავდა, მოგონებებით გადაღლილი,
გვიან მიხვდები, დროის ჭიდილში, ის დაკარგე ვინც გვერდით გყავდა, როცა
ფიქრებში, სინანულით, გაგიწვიმდება, გაგახსენდება ის ხატება, სხვას რომ არ
ჰგავდა, მოგენატრება, უსასრულოდ, მოგენატრება, ის დაკარგული სიყვარული, სულ
თან რომ გახლდა და უგუნებოდ გადაფურცლავ მთელ შენს ცხოვრებას, ლექსებთან
ერთად, დაღლილ ფურცელს, ცრემლად რომ აჩნდა, შენთვის დაწერილ, სტრიქონებში
იმ ქალს იპოვნი, რომელიც შენთვის ცოცხლობდა და არასდროს ჩანდა.