დღეს თითქოს და მოდაში შემოვიდა ფრაზა (ეს ჩემი სუბიექტური აზრია) რის შემდეგაც რას ფიქრობ და რას ამბობ ნაკლებად მნიშვნელოვანია ზოგიერთისთვის, მთავარია დემოკრატიისა და სიტყვის თავისუფლების საფარველში გაახვიონ და ამის მერე ყველა იდიოტობას და მარაზმს უთანასწორებენ ჭეშმარიტებას.
ისე ნუ გამიგებთ თითქოს გავკადნიერდი და ვიღაცის ჭკუის სწავლება დავისახე მიზნად. პირიქით, მე ვარ უღირსი და ცოდვილი,რომელსაც სწორად ცხოვრების უნარი ნაკლებად შემწევს, მაგრამ დანახვა შემიძლია.დიდება ქრისტეს!დიდება ყოვლადწმინდასამებას!დიდება დედაღვთისმშობელსს! ამას დანახვაც არ უნდა რომ მივვხვდეთ ვინ უნდა ვადიდოთ.მაგრამ სიბნელეს და უგნურებასაც მისი ძალაა აქვს და სწორედ ამას უნდა მოვერიოთ. :)