Кечки навбатчиликлардан бирида ҳамширалар билан бирга оғир туғруқ жараёнини ўтказишга тўғри келди. Қанчалик ҳаракат қилмайлик, онани сақлаб қола олмадик. У бизга жажжигина, вақтидан олдин дунёга келган гўдакни ва чирқиллаб йиғлаб қолган икки ёшли қизчани қолдириб ҳаётдан кўз юмди.
Зарур шарт-шароит бўлмаганидан гўдакни қандай сақлаб қолишни тасаввур ҳам қила олмасдик. Чунки ўша вақтда инкубаторни ишлатиш учун электр ҳам йўқ эди.
Экваторда бўлсак ҳам, кечалари жуда совуқ ва жон-жонингиздан ўтиб кетадиган шамоллар эсарди.
Ёрдамичларимдан бири, стажер-акушер омбордан бир қучоқ пахта олиб келиб ҳозиргина дунёга келган болани ўрай бошлади. Ҳамшира эса, грелка олиб кетгани югурди. Аммо бир неча