მე შენი ყველა ჭრილობა მტკივა,
ცრემლს ვერ ვიკავებ ჩემო ტანჯულო,
მტრის თარეშისგან ღმერთმა დაგიცვას
სამშობლოვ ჩემო ,ბევრ ჭირ ნახულო.
ვინ დაივიწყებს შენს თავს დატეხილ
ომის ქარცეცხლს თუ მტერთ შემოსევას?!
რამდენი ტანჯვა გამოგივლია
აფერუმ, შენ რომ გაუძელ ყველას!
მაგრამ უკვალოდ რას ჩაუვლია?
ქვანი ღაღადებს შენს გმირულ წარსულს,
სამარადისო დიდება იმ ხალხს,
ვინც შეეწირა ამ მიწას ქართულს!
შენი გულისთვის ვინც შეეგება
სიკვდილს,მტრის მახვილს ანთებულ გულით,
ვისაც მიაჩნდა უწმინდეს ვალად
შენთვის ბრძოლა და ის სიყვარულიც,
რომელსაც ვერრა ვერ შეედრება
და შენ მოგიძღვნა სიცოცხლე თვისი,
არ დაივიწყებს მათ სახელს არვინ
და იამაყებს სამშობლო შვილნით.
ერთი და ორი ხომ არ ყოფილა
ვინც შეეწირა შენს დაცვას მსხვერპლად?!
აქ უკვდ