Telefon uzoq jiringladi. Nihoyat göshakdan uning ovozi eshitildi. - Allо... -Аllо, jonim yaxshimisan? - Hа jonim, yaxshiman, öziz yaxshimisiz? Nega telefoniz öchirilgan? Körishmaganimizga ham 7 oy böldi... (biroz sukut chökdi) Axir sog'indim sizni... -Мen ham sog'indim, yaxshi yuribman. Seni juda körgim keldi. Yodingdami senga bergan va'dam? Mana endi meni pulim köp... (Örtaga biroz jimlik chökkach, bilinar- bilinmas yig'i ovozi eshitildi) - Аllо... Allо, begim nega yig'layapsiz? Nima böldi? -Nargiz, meni sevasan-a? - Bu nima deganiz? Sevaman albatta. - Bilaman, jonim agar senga uylansam bir yosh bola ham biz bilan yashasin... Xöp? -Bu nima deganiz? Kim u bola? - Men oltin konida ishlaganimd
Kim köproq sevadi? Yigit va qiz bu haqda köp bahslashishardi. Aslida ularning har birining yuraklarida ikkisiga ham yetgudek bir dunyo sevgilari bor edi. Kim köproq sevishini esa nigohlar hal qilib berardi doim. Sevgiga töla közlar bir-birlariga uzoq termulardi. Yigit har safar g'olib chiqardi. "Kördingmi, kim köproq sevarkan", -derdi u qizga. Qiz hech qachon mag'lub bölganidan xafa bölmasdi. "Seni kimdir shunday seva olsa, ehtimol baxt degani shu bölsa kerak" - öylardi u. Ha, olamda sevgidan ulug'vor tuyg'u bölmasa kerak. Lekin shu olamning yana bir qat'iy qonuni bor: sevgi faqat 2 qalbga tegishli böladi, özgalar uchun esa u mavhum, boshqacha aytganda ahamiyatsiz. Yigit b-n qizning sevgisin