Dişi şir yaşlanmış, daha dişləri ov tutmur, nərə cəkə bilmirdi. Düşünürdü ki, bu qədər əzab cəkib balalarını böyütmüş, nəvə sahibi olmuş, indi arxayın bir kənara cəkikib rahat yaşaya bilər. Ancaq deyir sən saydığını say, ğör fələk nə sayır.
Şirciklər analarının bu halından cox utanırdılar. Bacı- qardaşlar bir yerə yığışıb qərar verdilər;- belə olmaz, bizim meşəyə cıxacaq üzümüz qalmadı, anamız cox qocalıb, tükləri parıldamır, dırnaqları tutmur, bizim şahənəliyimizə xələl ğəlir.
Ən qocaq böyük bacı cıxdı, - ay ana, sənin bu halın bizi cox narahat edir. Yazıq şir elə düşündü ki, övladları onun dərdini cəkir. Dedi- qızım narahat olmayın mənə hec nə ğərək deyil, şükür siz yaxşısınız bu mənə