ԿԱՐՈՏ
Կարոտը թաքուն հոգիդ է կրծում
Ու չես հասկանում,որ կարոտն է դա,
Գիտեմ կարոտը ինչից է ծնվում
Կարոտը հոգուդ ճիչն է զրնգուն։
Կարոտը հոգու ցավից է ծնվում,
Հարազատ մարդու պակաս ես զգում,
Հոգուդ սրտամոտ,հոգիդ հասկացող
Մարդու բացական՝ կարոտ է ծնում։
Կարոտը անցած օրերն է,
Որ դու չես մոռանալու,
Կարոտը կյանքիդ ապրած պահերն է՝
Հետ չես բերելու։
Կարոտ մի դարձեք մարդի'կ, մնացե'ք,
Եթե ապրում եք իրական եղեք,
Մի օր ճամփորդ ենք այսպես,թե այնպես,
Կարոտ կդառնանք հավիտենապես։
Ն.ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ
02.10.21
Ն.ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ 02.10.21