«ფულის ხე» უნიკალური სამკურნალო საშუალება
შემჩნეულია, რომ «ფულის ხე» ძლიერ რეაგირებს იმ ადამიანების ჯანმრთელობის მდგომარეობაზე, რომლებსაც სახლში ეს ჯადოსნური მცენარე აქვთ გახარებული.
თუ ვინმე ავად ხდება, მცენარის მდგომარეობა უარესდება, იწყებს ჭკნობას, ცვივა ფოთლები, თითქოს საკუთარ თავზე იღებს უარყოფით ენერგიას. და როცა ადამიანი უკეთ ხდება, «ფულის ხე» ისევ გარდაიქმნება.
«ფულის ხის» დიდი პოპულარობის მიუხედავად, ადამიანების უმრავლესობისთვის არ არის ცნობილი მისი შესანიშნავი ბაქტერიციდული, ანტივირუსული და ანთების საწინააღმდეგო თვისებები, რომლებიც სიძლიერით არ ჩამოუვარდება ალოეს.
ჰერპესი ტუჩზე — რამდენიმე ფოთოლი გამოწურეთ და წვენი ყოველ ნახევარ საათში წაისვით დაზიანებული ადგილი. ასევე შეგიძლ
ცხოვრებამ ალბათ ტანჯვისთვის გამაჩინა პატარა სიყვარულიც კი არ შემარჩინა წამართვა ის რაც ყველას აბადია, შეცდომა მხოლოდ მე, მე არ მაპატია. ტკივილმა ბევრჯერ მწარედ ამატირა, რამდენჯერ ბრაზმა ძლიერ ამაყვირა, ზოგჯერ დარდი რომ ძალას მართმევდა, ალბათ სხვა ამას ვერც კი ამჩნევდა... ცუდად მექცეოდნენ არავინ ნანობდა, სულ ამას ამბობდნენ მერე რა? რა მოხდა? ვის ადარდებდა ჩემი ტკივილი?! ყველას ეფინა სახეზე ღიმილი. რამდენჯერ თავი მიგრძვნია მარტოდ, ვერავინ რომ ვერ მოვნახე სანდო ტკივილს უხმოდ და ჩუმად ვიტანდი და რასაც ვგრძნობდი გულში ვიკლავდი ვღელავდი მაგრამ ვინ მამშვიდებდა? დარდიანს ყველა თავს მარიდებდა, დარდი ჩემს თვალზე ცრემლებს ბადებდა, მაგრამ არავის სურდა გაგება... გული რომ სათქმელს ვეგარ იტევდა მინდოდა თქმ
გზაში მათხოვარმა ხელი გამიწოდა, დამეხმარეო, მთხოვა, ბინძურ სამოსში თავი ჩამალა და თხოვნას მოაყოლა ოხვრა. მცივა ვკანკალებო, მშია მაჭამეო, იქნებ არ დარგრჩეო ვალში, ზურგს ნუ შემაქცევო, ოჯახს მილოცავდა, თვალს არ მისწორებდა თვალში. მე კი უტიფარი მზერა გავაყოლე, გულზე არ დავუშვი თხოვნა, რადგან ძნელი არის ამდენ მათხოვრებში ნამდვილ მათხოვარის პოვნა, მერე ეკლესიის ხატებს მივაშურე, ლოცვას ვჩურჩულებდი გულში, უცებ უხილავი ხმები შემომესმა, რაგაც ჩამჩურჩულეს ყურში. უფლის ხელი ვიგრძენ მხრებზე შემეხო და შიში შემეპარა ხმაში, შენ რომ იმ მათხოვარს თვალი აარიდე, ის მე ვიყავიო მაშინ. გული შემეკუმშა, სული დამეხშო და სისხლი გამიჩერდა ძარღვში. ასე გამომცადა გზაში უფალმა და ცოდვა დამანახა წამში.
როცა გამიჭირდა,არვის არ ვუნდოდი... გული რომ მტკიოდა,ყველას გავურბოდი...! ცრემლი რომ მდიოდა,ტყუილად არ ვტიროდი... რამე თუ მტკიოდა,მხოლოდ მე ვჩიოდი...! როცა ვიღლებოდი,ნუ გაჩერდებიო...! წასვლა თუ მინდოდა,სად მიეთრევიო...!? რამე თუ მინდოდა,ხვეწნა სად არისო...?! სითბო თუ მინდოდა,შენთვის არ არისო...! გვიან ვიღვიძებდი,აი ზარმაციო...! სულ არ ვიძინებდი,მგონი ვერ არისო...! თუკი ვიცინოდი,შენ ვის დასცინიო...?! რამეს რომ ვიტყოდი,დროზე გაჩუმდიო...! გზაზე წავიქეცი...არვინ შემეშველა... გარეთ გავდიოდი...კარი ჩამერაზა... ტყუილი დამბრალდა...ყველამ დაიჯერა... ცხოვრება ცრემლებად",ასე დამეწერა...!