-! ჩამეხუტე რაღაც უნდაგითხრა ... - ... რა - არაუბრალოდ მომისმინე ...გახსოვს, რომ შეგპირდიარასოდეს მიგატოვებ თქო? -მახსოვს! - დაიჯერე? - რატომმეკითხებიი?! - მიპასუხე! - კიდავიჯერე! - რატომ? -იმიტომ , რომ შენ არასოდესმომატყუებ! - გახსოვს, რომგითხარი ამ ზაფხულს, მზისამოსვლას ერთად ვუყურებთთქო? - ვნერვიულობ! -მიპასუხე ... -! კი, მახსოვს .... -გახსოვს ჩვენი შვილისსახელზე რო ვდაობდით?ჩამეხუტე ისე ჩამეხუტე როსუნთქვა ვეღარ შევძლო!გახსოვს პირველად როგაკოცე როგორ შეგრცხვა?მეორე დღეს შევხვდით დათვალებში არ მიყურებდი,გახსოვს? მე დაგცინოდი,მაგრამ იცი მე მაშინ კიდევუფრო ძლიერადშემიყვარდი! ... გახსოვს ისღამე, რომ უნდაგაგვეთენებინა და მეჩამეძინა, შენ კიგაუნძრევლად იწექი დათვალს არ მაშორებდი, რომგავიღვიძე იც
საფლავს დამიფარავს მე მწვანე ბალახი, ხან რომ გაწვიმდება მას შეცვლის ტალახი, ხან კი მზეც ამოვა, მაგრამ რას გავიგებ, საფლავში დიდ დარდს და სევდას წავიღებ,რამხელა დრო გადის, რამხელა ლოდინში, ვისაც დავაკლდები, სულ ყველას ბოდიში...
ეს ცხოვრება ჩემთვის ბეწვის ხიდია, მაგრამ შენ ეს სულ ცალ ფეხზე გკიდია. არ გაწუხებს ის უაზრო კითხვები მაგალითად ;ხვალ მშიერი ვიქნები? შენ მამიკომ დღეს გაჩუქა ჰამერი მე კი მახრჩობს ლუკმა-პურის ვალები. შენ უშნოსაც თავს გეხვევა ქალები, მე კი მხოლოდ თავს მეხვევა ვალები. შენ ყელში გაქვს ამოსული ფურშეტი, მე კი ღამით მესიზმრება ბულკები აღარ იცი სად დახარჯო ფულები, მე კი მიწევს ამოვქექო ბუნკერი. ეს ცხოვრება უსამართლო რამეა, ჩემთვის გრძელი, მთვარიანი ღამეა. შენ ყინვაშიც სიცხისაგან იწვები, მე კი . . . წვიმს და ქოლგის ქვეშაც ვსველდები. მასერატი, ბუგატი თუ ფერარი? საფიქრალი შენი მხოლოდ ეგ არის. არც მამიკო გაწყენინებს - ჯიგარი, ხვალ დილაზე გეყოლება ფერარი. შენი მშურდეს არ გეგონოს. . . არასდროს!!! ამ თემაზე