ო ც ი... წ ლ ი ს.... შ ე მ დ ე გ.....
გემუდარებით,
ნუ დადებთ ყურმილს,ძლივს მივაკვლიე მისამართს თქვენსას,ნუ ახსნით ცუდად იმ
კაცის სურვილს,რომელსაც ისევ უყვარხართ დღესაც, იცოდეს ღმერთმა, მსურს
საუბარი, შვილების დედას რას გკადრებთ აბა,მე დღესაც მახსოვს თქვენი
უბანი,გაშლილი თმები და ჩითის კაბა.ახლა ძნელია დაბრუნდეს ისევ აპრილის
სუნთქვა,, იების ფერი,გამწირე, რისთვის? დავეძებ მიზეზს,და სიყმაწვილე
შორიდან მღერის,
ო..ო..ო...
ქალბატონო, გეძებდით დიდხანს,
გახსოვთ,მჯეროდა მუდამ იმ ხატის...მთელი ცხოვრება მაწუხებს კითხვა,მართლა
გიყვარდით თუ არ გიყვარდით?გათავდა, მორჩა მთავრდება ამით ჩვენი ცხოვრების
ბოლო აკორდი,არ გაგიკვირდეთ, აპრილის ღამეს,ოცი წლის შემდეგ რომ
მომაგონდით…ახლა კი დასდეთ თქვენი ყურმ