Հեռախոսազանգ եկավ։ ծնունդով Երևանից, բայց արմատներով Շահումյանի շրջանի Բուզլուխ գյուղի Ղազարյանների տոհմից՝ Արթուր Ղազարյանն էր։
Հարցրեց այդ օրվա իմ ծրագրի մասին, ասացի, որ որոշել ենք գնալ Եռաբլուր, այցելել մեր հերոս մարտիկների գերեզմաններին և ծաղիկներ խոնարհել։
Իմ որդու գերեզմանին չեմ կարող այցելել, բայց այնտեղ ամփոփված յուրաքանչյուր երիտասարդի աճյուն, իմն եմ համարում, ինձ հարազատ։ Ասաց, որ սպասեմ իրեն։ Խնդրեցի տղային էլ բերի՝ Ալեքսանդր կրտսերին, որի հետ ծանոթանալ շատ էի փափագում։
Երբ իմացավ, որ այդ խոսակցության ընթացքում, մեր տանն է ճարտարապետության դոցենտ, «Ադրբեջանից հայ փախստականների կոմիտե» - ի հիմնադիր նախագահ Մարիամ Ավագյանը, իր սիրունիկ աղջկա հետ, խնդրեց սպասել։ Քիչ անց տղայի հետ եկան, հաճելի հանդիպում ունեցանք և Արթուրի մեքենայով էլ գնացինք Եռաբլուր, որտեղ մեզ էին սպասում Գարաս հորեղբորս աղջիկն իր երեխաներով, նրա ամուսնու աճյունն էլ է Եռաբլուրում ամփոփված։
Մեզ դիմավորեց նաև «Հայաստանի աշխատավորուհի» ամսագրի նախկին լրագրող, հետագայում 90 - ական թվականներին ղարաբաղյան պատերազմի բանակում ծառայող Ասպրամ Ծառուկյանը։
Շատ հուզիչ հանդիպում ունեցանք, հեռվից նայողը կիմանար թե մենք իրար վաղուց կարոտող ընկերուհիներ ենք։
Այդպես էլ առ այսօր ես նրանց շատ-շատ սիրում ու կարոտում եմ։
https://youtu.be/7IJNWMJ6gFw?si=dC4veXIPlURLzJhG
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев