Захватывающая игра в жанре "3 в ряд". Вас ждут незабываемые приключения, увлекательные уровни и интересные задания. Найдите сокровища в разных уголках мира - станьте известным пиратом!
ХЛЕБ НА ДАЧЕ СВОИМИ РУКАМИ (МАСТЕР-КЛАСС)
Признайтесь, как же хочется настоящего хлеба, приготовленного с любовью, с душой!
Чтобы разломив буханку, стол был усыпан хрустящими крошками, а запах навевал приятные мысли о деревенской печи и стакане свежего молока... И лишь катастрофическая нехватка времени стоит на нашем пути.
Но что, если бы существовал рецепт, не требующий особых усилий, но гарантирующий вкуснейший домашний хлеб! Он существует и прост, как все гениальное!
3 чашки пшеничной муки (375–405 г)
1,5 чашки воды (375 мл)
1/2 ч.л. сухих быстродействующих дрожжей
1 ст.л. морской соли
1. В большой миске смешать муку, дрожжи и соль. Тщательно перемешать смесь в течение минуты при пом
დედის წერილი:
შვილო! დადგება დღე, როცა მე დავბერდები და მაშინ, გამოიჩინე მოთმინება რომ გამიგო.
თუ ჭამისას დავისვარე, თუ ვერ მოვახერხე ჩაცმა შენი დახმარების გარეშე,
იყავი მომთმენი, გაიხსენე, რამდენი ხანი დამჭირდა, რომ შენთვის
მესწავლებინა იგივე.
თუ ლაპარაკისას ათასჯერ გავიმეორებ ერთი და
იგივეს, ნუ შემაწყვეტინებ, მომისმინე ბოლომდე, როდესაც პატარა იყავი
ათასჯერ მიწევდა შენთვის წამეკითხა ერთი და იგივე ზღაპარი, რომ უზრუნველად
ჩაგძინებოდა.
როცა ნახავ, რომ ვერ ვერკვევი ახალ ტექნოლოგიებში,
ცოტა მადროვე და ნუ მიყურებ დამცინავად, მე იმდენი რამ გასწავლე, როგორ
გეჭამა სწორად, როგორ ჩაგეცვა ლამაზად, როგორ გებრძოლა ცხოვრებისეულ
სირთულეებთან.
თუ როდესმე დამავიწყდება რამე და ჩვენს საუბარს
უაზროს გავხდი,
''ია ამოდის დედის ცრემლზე!..."გამიგონია,
შემორჩენია ეს სიტყვები,სულს მოგონებად,
დედის კალთაში თავ ჩადებულს...არ გეშინია,
თუ გიჭირს, დედა დაგედება სულზე მალამოთ!
როგორც სანთელი...ჩამოქნილი ღმერთის ხელებით...
ისე ნელნელა იღვენთება, დედის სიცოცხლე,
რამდენი რამე გვიგროვდება სულშისათქმელი-
და სულ გვგონია,რომ ამის თქმას მოვასწრებთ ხვალეც!
ია ამოდისდედისცრემლზე, ბრძენს უთქვამს ესეც,
დედის თბილ ხელებს,სხვანაირი მადლი დაჰყვება,
-"მოგიკვდესდედა!..."ამას სხვაგანარსადამბობენ...
გვგონია დედა არდაგვტოვებს, სულ გვეყოლება!
და თუ დაგვტოვა,ჰო იმ დღიდან უცბათ ვბერდებით,
დიდი ბავშვები...ვრჩებით უკვე ცივ სამყაროში...
მოვასწროთ ყველამ...დავიჩოქოთ დედის მუხლებთან,
ჩვენი ბავშვობა დავინახოთ მისჭაღარაში!