ორ სანთელს ავანთებ, ორმაგად ვილოცებ, ორმაგად დავიწერ პირჯვარს. ეს ერთი სანთელი შენია იცოდე, მე შენთვის ვილოცებ დიდხანს...ტაძრიდან გამოვალ, პირჯვარს გადავიწერ, ცრემლი დაეცემა მიწას. შენ ხარ ჩემი ხატი,ჩემი სალოცავი, მუდამ მეყვარები ვფიცავ...
რამდენიცუნდა გეძახდეს ქარი,სადამდეცუნდა გაგრძელდეს თოვა.არსებობს ქვეყნად პატარა ქალი,რომელიც შემთან ოდესმე მოვა.რამდენიცუნდა მიქროდნენ წლები,გართმევდნენ თუნდაც ყველაზე მთავარს.არსებობს ქვეყნად სურნელი თმების,რომელიც შენგან არასდროსწავა.თუნდ იდგეს მთები ოქროს და ვერცხლის,საითაცგინდა გეძახდეს ბედი,არსებობს მწვანე თვალების ცეცხლი,და არაფერი არგინდა მეტი.თუნდ იყოს მართლაც ცხოვრება რთული,აფერმკრთალებდეს შენს დაღლილ მზერას.არსებობს სადღაც კეთილი გული,რომლისაც ახლაც ბავშვურად გჯერა.თუნდ გაჭიტვებით იჭერდე სიტყვას,რომელსაც სულსხვა ოდესღაც იტყვის.რომელიც მისთვის არასდროს გითქვამს.ან რასიტყოდი პატარა სიტყვით,გულიხომ თვითონ უთქმელად ხვდება,რაუნდაიყოს ვერასდროს თქმულში,ადამიანი ოდესღაც კვდება,ისრჩება მხო
შენ თვალებიდან აპრილი გცვივა იღვიძებს დილა რძიაფერი კაბით წელმოწყვეტილი იები მტკივა შენ მაპატიე თუ შემიყვარდი.წუხელის წვიმამ დატბორა გზები და აჩრდილივით გეძებდი ქარში შენ თვალებიდან გცვივა იები და გაზაფხული გიფეთქავს ტანში იასამნებად გეტყობა წლები დამაქვს ზღვისფერი შენი სურვილი მინდა გიყურო შორიდან გზნებით მინდა მოვიკლა ასე წყურვილი მინდა გაფრენა ოცნების ფრთებით მარტმა ფიქრები ისევ არია მიყვარხარ ამას ნუ მეკითხები თუგინდა გეტყვი გეტყვი ძალიან.