Предыдущая публикация
ქალი?
ქალი-მამაკაცის ნატვრისთვალი,გაგაბრუებს და უღვინოდ დაგათრობს,
ცივ ზამთარშიც მოგედება ცეცხლის ალად,სიყვარულით აგავსებს და გაგათბობს.
გადაგაფრენს ოცნებების სამყაროში,გაგრძნობინებს ნეტარებას ბახუსის,
გულს მოგიძღვნის და ალერსად დაგადნება,მიხვდები რა ნაზია და სათუთი.
გაუღიმებ? ათას ღიმილს დაგიბრუნებს,გულს აჩუქებ?-გულის ვარდად გექცევა,
გაახარებ?-გაგამრავლებს, აგაყვავებს და ცხოვრება ნეტარებად გექცევა.
ის ქალია და ცხოვრების თანამგზავრი,შემოგინთებს გულში ვნების გაზაფხულს,
სიკვდილამდე გიმეგზურებს, გიერთგულებს,ეყვარები და არაფრით არ დაგთმობს.
თუმც ნაზია, სიყვარული აძლიერებს,შიში არ აქვს ეკლიანი აღმართის,
თუ უყვარხარ,შეუძლია მოითმინოს,გაპატიოს უნებური ღალატიც.
ნუ გგონია სუსტია და უსუსური ,თუ დასჭირდა გადიქცევა ავაზად,
საკუთარი სიყვარულის დასაცავად და ამაში დაგარწმუნებს თავადაც.
ნუ ეცდები, დაუნგრიო ოცნებები,არც საკინძე არ შეუხსნა ძალადა,
ის გულის სწორს მოთმინებით ელოდება,თუ ღირსი ხარ, გულს მოგიძღვნის თავადა.
მოგენდობა, გულს მალამოდ დაგედება,ინავარდებს როგორც ლაღი მიმინო,,
შენთვის იგი ათას ტკივილს გადაიტანს,თუმც ნაზია, როგორც მინდვრის ღიღილო.
მაგრამ, თუკი უღალატე, მიატოვე,დაგივიწყებს,ამოგიგლეჯს მკერდიდან,
არ დატოვო, უერთგულე სიკვდილამდე,ის ხომ ღმერთმა შექმნა შენი ნეკნიდან.
Следующая публикация
Нет комментариев