ՍԱ ՍԵՐ Է.

ՈՉ ԱՎԵԼԻՆ
Գիտե՞ս, մենք իսկապես
կարող էինք միասին լինել:
Երազել երջանկության մասին,
մ'եր սիրելի երգերի հնչյունների ներքո,
նրբորեն շոշափելով միմյանց`
կրքոտ համբյուրներով.
և այդ գրողի տարած գիշերները...
Գիտես, բայց մենք իսկապես
կարող էնք մտերիմ լինել՝
Առանց սիրո ֆանատիզմի,
Երկչոտ հայացքների...
Առանց միապաղաղ «ես սիրում եմ..»,
Առանց դատարկ «ես էլ»...
Պարզապես եղիր հազարավոր
հավաքածուներից ՄԻԱԿԸ:
Չէ՞ որ մենք կարող էնք
երջանիկ լինել այնպես,
ասես ինքներս ենք՝
առանց դերեր խաղալու։
Գիտե՞ս, մենք իսկապես
կարող էնք միասին լինել,
եթե միանգամից մի տասնյակ
«եթե»-ների հետ չհանդիպեինք:
Գիտե՞ս մենք իսկապես
կարող էինք ամբողջական լինել,
եթե իմանայինք,
որ երջանկությունը գին ունի
Գիտես, ամեն ինչ էլ կլինի:
Մենք նորից սիրված կլինենք:
Միայն երբեմն,
ինչ-որ տեղ և ուրիշների հետ...
Սա սեր է. ոչ ավելին: