Рус, ҳинд ва ўзбек одамхўрлар қўлига тушии қолишди.

Битта девдайи чиқди ва деди:
– Ким мана бу қамчининг учта зарбасига ғинг демай дош берса, қўйиб юборамиз. Хоҳлаган нарсангиз билан ҳимояланишингиз мумкин.
Рус темир қалқон билан ҳимояланди. Лекин қалқон бир зарбада синиб кетди.
Иккинчи зарбада рус додлаб юборди.
Навбат ҳиндга келди.
– Нима билан ҳимояланасан?
– Мен йог билан шуғулланганман, оғриқ менга таъсир қилмайди.
Ҳинд кўзларини юмди ва учта зарбага миқ этмай дош берди.
– Қойил, ҳали ҳеч ким чидай олмаганди. Сенга жавоб.
– Йўқ, мен ўзбекнинг додлашини кўрмоқчиман.
Ўзбекка юзланишди:
– Сен нима билан ҳимояланасан?
– Нима билан ҳам ҳимояланардим? Ҳинд акам билан-да, албатта.