Qiziq hikoya!!

Bir podshohning quliga yara chiqib,bitta barmogini kesib tashlanibdi,shunda buni hosiyatini barcha ayonlarini chaqirib uni bashoratini surabdi,hattoki kuchli munajjimlar ham buning alomati yomon deb bilimsizlarcha javov berishibdi,shunda oqil dusti vaziri bu yaxshilik alomatidir deb kulib quyibdi,shoh man barmogimdan ajralaman san esa yaxshilik deb kulasanmi?zindonband qilib,gazab bilan ovga chiqib ketibdi,bir kiyikni orqasidan quviv quvib 'odamhurlar qabilasiga' tushibdi,usha kuni odamhurlar qurbonlik bayrami ekan,shohni tutib endigina uldirmoqchi bulganlarida shohni barmogi yuqligini kurib quyib yuborishibdi,chunki qurbonlikka butun odam suyish qoidasi bor ekan,shoh shu ondayoq zindonga dusti oldiga borib,yiglab undan kechir dustimni nohaq zindonband qilganim uchun deb voqeani aytibdi,shunda dono vazir hafa bulma! Bu ham yaxshilikka debdi,agar mani zindonband qilmaganinda har safar ovga birga chiqardik odamhurlar sani quyib yuborib mani qurbonlik qilishgan bular edi,Qissadan hissa shuki hudo har bir yaxshilikka ham yomonlikka ham hikmat qilgan,yani biror yomonlik keldimi demak u yaxshilikka,buni man kup sinaganman,