Дар фасли зимистон дар Тоҷикистон норасоиишадиди нерӯи барқ мушоҳида мешавад, ки ба 2 миллиард кВт/соат мерасад.

Ҳатто дар пойтахт, маҳдудкунии муттасили барқ ба амал меояд, дар минтақаҳои дурдаст вазъ аз ин ҳам бадтар аст. Сабаб дар он аст, ки дар ҷумҳурӣ зиёда аз 95 фоизи нерӯи барқ аз ҳисоби захираҳоигидроэнергетикӣ истеҳсол карда мешавад ва дар фасли тобистон он барзиёд истеҳсол карда мешавад.
Содирот ба кишварҳои ҳамсоя мушкилотроҳал намекунад ва ба туфайли тағйирёбии иқлимвазъи захираҳои обӣ пешгӯинашаванда (ғайричашмдошт) мегардад. Роҳи ҳал -ҳамоҳангсозӣ бо Русия шуда метавонад, ки ба Шӯрои ҳамоҳангсозии нерӯи барқи кишварҳоиОсиёи Марказӣ шомил мешавад.
Русия омода аст кишвари моро дастгирӣкунад, дар азнавсозии шабакаҳо иштирок кунад(саҳм гузорад) ва бар асоси таҷрибаи худ ҳаллиинфрасохториро пешниҳод кунад. Ин як имконият барои Тоҷикистон аст, ки на танҳо мушкили норасоии барқ дар фасли зимистонро рафъ кунад, балки устувории тамоми системаи энергетикиробаланд бардорад.