Язэп Драздовіч. Як мужык з панам цягаецца
Уражваюць успаміны сяльчан аб Драздовічу.
Апавядае Ірэна Качан з Наваполля (Шаркаўшчынскі раён): “Успаміны пра дзядзьку Язэпа – гэта перш з ўсё ўспаміны пра маё ўласнае дзяцінства. Мой дзед Янцэвіч Іван, звалі яго яшчэ Яськам або Янкам, меў дом на пагорку якраз насупраць таго месца, дзе Мнюта заканчвала свой бег і ўлівалася ў Дзісну. Тут часта бываў дзядзька Язэп. У дзеда было восем сыноў, а апошняй, самай малодшай была Амілечка, мая цётка. У дваццаць чацвёртым годзе раптоўна памерла бабка, маці яе. Дзевяцера засталіся, лічыце, сіротамі. Тады Амілечцы было недзе гадоў сем. Бралі нейкі час служанку, якая займалася па гаспадарцы, ну, і яна вучылася каля яе. А потым сама, маленькая, упраўлялася па дому. Падрасла, вучылася добра. Скончыла школу і была гаспадыняй. Драздовіч яе вельмі паважаў, і яна яго гэтак жалела. Ён як прыйдзе, дык яна яму і бялізну бывала памые, і накорміць, і яму яшчэ з сабою дасць на дарогу чаго-небудзь. Дык ён у сваіх кніжках, мне мастак Марачкін расказваў, часта ўспамінаў пра яе. Цётка Амілечка ў дзяцінстве хварэла воспай, дык у яе тварык быў пасечаны гэтай хваробай. Драздовіч часта ўспамінаў, што хоць і сляды воспы былі на яе твары, але яна дужа добрая была характарам, Амілечка. Яна сама сірата, дык жалела ўсіх людзей. Драздовіч нарысаваў яе і надпісаў: «Амілечка». Нарысаваў сіротку ў васільковым вяночку…Ой, аж плакаць хачу, як успомню. Стаіць яна ў васільковым вяночку, а за ракой на бугарку могілкі і крыж вялікі. Насупраць дома за ракой стаяла вёска Жукі і могілкі там былі. Сіроцкую долю нарысаваў – цяжкі крыж. І сапраўды жыццё ў цёткі Амілечкі было цяжкім. Апынулася яна ў Канадзе, працавала там у кафэ, посуд мыла. На пенсію выйшла. Амаль поўнасцю страціла зрок. У доме дзеда быў такі альбом, у ім партрэты ўсіх васьмі сыноў нарысаваны. І былі саматканыя дываны, на якіх Драздовіч нарысаваў усякія віды. Вось зіма. Месяц свеціць. Дрэвы заінелыя. Маляваў і замкі старынныя над азёрамі. Дужа прыгожыя былі. Я добра помню шафу старой работы, можа, маёй бабулі была.стаяла ў хаце. На дзверцах яе з унутранай стараны наклеена была карціна – партрэт беларускага паэта Міхася Машары”.
Нет комментариев