ძნელია,როცა მოგენატრება და მის საფლავთან აქვითინდები,როცა მისი სხეულისნაცვლად მიწას ეხუტები,როცა მისი თბილი სუნთქვის ნაცვლად ცივი ქარი დაგიბერავს სასაფლაოზე,როცა მისი ღიმილის მაგივრად ქვიდან მისი სურათი
მოჩანს.გუშინ რომ ხელებს გითბობდა, ახლა წევს აქ და ძინავს მდუმარედ მის
სხეულს.შენი ხელები,ცრემლები,სიტყვები ვეღარ ათბობენ მის სხეულსა და
გულს.ძნელია როცა მოგენატრება და მისი სხეულის ნაცვლად ცივ ქვას
ჩაეხუტები.მისი ღიმილი უსასრულო სიცივისგან ,სიშორისგან და სიბნელისგან
გარინდებულ სახეზე აქვს მიყინული, თუმცა სახეს უკვე ვეღარ ხედავ.;(
მე მენატრები ყველაზე ძლიერ,სურვილად მექცა შენთან შეხვედრა,იმ მთვარეს ვგავარ ფიქრში რომ ათევს,ოცნებად რომ აქვს მზესთან შეხვედრა მე მენატრები იმაზე უფრო ვიდრე პატიმარს თავისუფლება,მე მენატრები და სულ მემახსოვრები, რომ დაგივიწყო არ მაქვს უფლება..... (Tiko)