Бакара (133-оятдан....

150-оятгача
ﺃَﻡْ ﻛُﻨﺘُﻢْ ﺷُﻬَﺪَﺍﺀ ﺇِﺫْ ﺣَﻀَﺮَ
ﻳَﻌْﻘُﻮﺏَ ﺍﻟْﻤَﻮْﺕُ ﺇِﺫْ ﻗَﺎﻝَ ﻟِﺒَﻨِﻴﻪِ
ﻣَﺎ ﺗَﻌْﺒُﺪُﻭﻥَ ﻣِﻦ ﺑَﻌْﺪِﻱ ﻗَﺎﻟُﻮﺍْ
ﻧَﻌْﺒُﺪُ ﺇِﻟَـﻬَﻚَ ﻭَﺇِﻟَـﻪَ ﺁﺑَﺎﺋِﻚَ
ﺇِﺑْﺮَﺍﻫِﻴﻢَ ﻭَﺇِﺳْﻤَﺎﻋِﻴﻞَ ﻭَﺇِﺳْﺤَﺎﻕَ
ﺇِﻟَـﻬﺎً ﻭَﺍﺣِﺪﺍً ﻭَﻧَﺤْﻦُ ﻟَﻪُ
ﻣُﺴْﻠِﻤُﻮﻥَ
133 . Ёки Яъқубга ўлим ҳозир
бўлиб, у ўз болаларига:
«Мендан кейин нимага ибодат
қиласизлар?» деганида, улар:
«Сенинг илоҳингга ва
оталаринг Иброҳим, Исмоил ва
Исҳоқларнинг илоҳига, ёлғиз
илоҳга ибодат қиламиз ҳамда
биз Унга мусулмон
бўлувчимиз», деганларида
гувоҳ бўлганмисиз?!
ﺗِﻠْﻚَ ﺃُﻣَّﺔٌ ﻗَﺪْ ﺧَﻠَﺖْ ﻟَﻬَﺎ ﻣَﺎ ﻛَﺴَﺒَﺖْ
ﻭَﻟَﻜُﻢ ﻣَّﺎ ﻛَﺴَﺒْﺘُﻢْ ﻭَﻻَ ﺗُﺴْﺄَﻟُﻮﻥَ
ﻋَﻤَّﺎ ﻛَﺎﻧُﻮﺍ ﻳَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ
134 . Улар бир уммат эди, ўтиб
кетдилар. Уларга ўзлари касб
қилганлари бўлади. Сизларга
ўзингиз касб қилганингиз
бўлади. Уларнинг қилган
амалларидан сиз сўралмайсиз.
ﻭَﻗَﺎﻟُﻮﺍْ ﻛُﻮﻧُﻮﺍْ ﻫُﻮﺩﺍً ﺃَﻭْ ﻧَﺼَﺎﺭَﻯ
ﺗَﻬْﺘَﺪُﻭﺍْ ﻗُﻞْ ﺑَﻞْ ﻣِﻠَّﺔَ ﺇِﺑْﺮَﺍﻫِﻴﻢَ
ﺣَﻨِﻴﻔﺎً ﻭَﻣَﺎ ﻛَﺎﻥَ ﻣِﻦَ
ﺍﻟْﻤُﺸْﺮِﻛِﻴﻦَ
135 . Улар: «Яҳудий ёки
насроний бўлинг, ҳидоят
топасиз», дейдилар. Балки:
«Иброҳимнинг ҳаниф
миллатига (динига) эргашамиз
ва у мушриклардан
бўлмаган», деб айт. (Яҳудий ва
насронийларнинг гапи битта:
униси, яҳудий бўлинг, ҳидоят
топасиз, деса, буниси,
насроний бўлинг, ҳидоят
топасиз, дейди. Бунга жавобан
эса, Аллоҳ Пайғамбаримиз
Муҳаммад алайҳиссаломга:
«Яхшиси ҳаммамиз–сизлар
ҳам, биз ҳам Иброҳим
алайҳиссаломнинг ҳаниф
миллатига эргашайлик»,
дейишни буюрмоқда. «Ҳаниф»
дегани барча ботил динларни
ташлаб ҳақ дин томон
бурилишни англатади.)
ﻗُﻮﻟُﻮﺍْ ﺁﻣَﻨَّﺎ ﺑِﺎﻟﻠّﻪِ ﻭَﻣَﺎ ﺃُﻧﺰِﻝَ ﺇِﻟَﻴْﻨَﺎ
ﻭَﻣَﺎ ﺃُﻧﺰِﻝَ ﺇِﻟَﻰ ﺇِﺑْﺮَﺍﻫِﻴﻢَ
ﻭَﺇِﺳْﻤَﺎﻋِﻴﻞَ ﻭَﺇِﺳْﺤَﺎﻕَ
ﻭَﻳَﻌْﻘُﻮﺏَ ﻭَﺍﻷﺳْﺒَﺎﻁِ ﻭَﻣَﺎ ﺃُﻭﺗِﻲَ
ﻣُﻮﺳَﻰ ﻭَﻋِﻴﺴَﻰ ﻭَﻣَﺎ ﺃُﻭﺗِﻲَ
ﺍﻟﻨَّﺒِﻴُّﻮﻥَ ﻣِﻦ ﺭَّﺑِّﻬِﻢْ ﻻَ ﻧُﻔَﺮِّﻕُ
ﺑَﻴْﻦَ ﺃَﺣَﺪٍ ﻣِّﻨْﻬُﻢْ ﻭَﻧَﺤْﻦُ ﻟَﻪُ
ﻣُﺴْﻠِﻤُﻮﻥَ
136 . Айтинглар: «Аллоҳга ва
бизга туширилган нарсага,
Иброҳим, Исмоил, Исҳоқ,
Яъқуб, асботларга туширилган
нарсага, Мусо ва Ийсога
берилган нарсага ва
Пайғамбарларга Роббиларидан
берилган нарсага иймон
келтирдик. Уларнинг орасидан
бирортасини фарқламаймиз ва
биз Унга мусулмонлармиз».
(Қуръони Каримда зикри
келган «асботлар»дан мурод–
Яъқуб алайҳиссаломнинг ўн
икки нафар ўғлидан тарқалган
зурриётлари. Демак,
мусулмонлар уларнинг
Пайғамбарликларига ҳам
иймон келтиришлари лозим.)
ﻓَﺈِﻥْ ﺁﻣَﻨُﻮﺍْ ﺑِﻤِﺜْﻞِ ﻣَﺎ ﺁﻣَﻨﺘُﻢ ﺑِﻪِ
ﻓَﻘَﺪِ ﺍﻫْﺘَﺪَﻭﺍْ ﻭَّﺇِﻥ ﺗَﻮَﻟَّﻮْﺍْ ﻓَﺈِﻧَّﻤَﺎ
ﻫُﻢْ ﻓِﻲ ﺷِﻘَﺎﻕٍ ﻓَﺴَﻴَﻜْﻔِﻴﻜَﻬُﻢُ
ﺍﻟﻠّﻪُ ﻭَﻫُﻮَ ﺍﻟﺴَّﻤِﻴﻊُ ﺍﻟْﻌَﻠِﻴﻢُ
137 . Агар сиз иймон
келтирганга ўхшаш иймон
келтирсалар, батаҳқиқ, ҳидоят
топадилар. Ва агар юз
ўгирсалар, бас, албатта, улар
хилофдан бошқа нарсада
бўлмайдилар. Аллоҳ сенга
улар (ёмонлиги)дан кифоя
қилади. Ва У эшитувчи,
билувчи зотдир.
ﺻِﺒْﻐَﺔَ ﺍﻟﻠّﻪِ ﻭَﻣَﻦْ ﺃَﺣْﺴَﻦُ ﻣِﻦَ
ﺍﻟﻠّﻪِ ﺻِﺒْﻐَﺔً ﻭَﻧَﺤْﻦُ ﻟَﻪُ ﻋَﺎﺑِﺪﻭﻥَ
138 . Аллоҳнинг бўёғини
(лозим тутинг). Аллоҳнинг
бўёғидан чиройлироқ бўёқ
бергувчи ким бор?! Ва биз
Унга ибодат қилувчилармиз.
(Оятдаги «бўёқ» калимаси
рамзан динни англатади.
Инсонни гўзал қилиб
кўрсатадиган нарса диндир.
Ҳақиқий диндор шахсда унинг
аломатлари яққол кўзга
ташланиб туради. Шу маънода,
инсон агар гўзал бўлиш учун
турли бўёқлардан–дин ва
тузумлардан бирини танлаши
лозим бўлса, нимани танлаши
керак? Албатта, ҳеч қандай
гап-сўзсиз, Аллоҳнинг бўёғини
(динини) тутиши лозим. Чунки
Аллоҳнинг бўёғидан (динидан)
ўзга чиройлироқ бўёқ йўқ!)
ﻗُﻞْ ﺃَﺗُﺤَﺂﺟُّﻮﻧَﻨَﺎ ﻓِﻲ ﺍﻟﻠّﻪِ ﻭَﻫُﻮَ
ﺭَﺑُّﻨَﺎ ﻭَﺭَﺑُّﻜُﻢْ ﻭَﻟَﻨَﺎ ﺃَﻋْﻤَﺎﻟُﻨَﺎ ﻭَﻟَﻜُﻢْ
ﺃَﻋْﻤَﺎﻟُﻜُﻢْ ﻭَﻧَﺤْﻦُ ﻟَﻪُ ﻣُﺨْﻠِﺼُﻮﻥَ
139 . Айт: «Биз билан Аллоҳ
ҳақида тортишасизми?! Ва
ҳолбуки, У бизнинг Роббимиз
ва сизнинг Роббингиз, бизнинг
ўз амалларимиз бор, сизнинг
ўз амалларингиз бор. Ва биз
Унга мухлисмиз».
ﺃَﻡْ ﺗَﻘُﻮﻟُﻮﻥَ ﺇِﻥَّ ﺇِﺑْﺮَﺍﻫِﻴﻢَ
ﻭَﺇِﺳْﻤَﺎﻋِﻴﻞَ ﻭَﺇِﺳْﺤَﺎﻕَ
ﻭَﻳَﻌْﻘُﻮﺏَ ﻭَﺍﻷﺳْﺒَﺎﻁَ ﻛَﺎﻧُﻮﺍْ
ﻫُﻮﺩﺍً ﺃَﻭْ ﻧَﺼَﺎﺭَﻯ ﻗُﻞْ ﺃَﺃَﻧﺘُﻢْ
ﺃَﻋْﻠَﻢُ ﺃَﻡِ ﺍﻟﻠّﻪُ ﻭَﻣَﻦْ ﺃَﻇْﻠَﻢُ ﻣِﻤَّﻦ
ﻛَﺘَﻢَ ﺷَﻬَﺎﺩَﺓً ﻋِﻨﺪَﻩُ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻠّﻪِ ﻭَﻣَﺎ
ﺍﻟﻠّﻪُ ﺑِﻐَﺎﻓِﻞٍ ﻋَﻤَّﺎ ﺗَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ
140 . Ёки: «Албатта, Иброҳим,
Исмоил, Исҳоқ, Яъқуб ва
асботлар яҳудий ва насроний
бўлган», дейсизларми?!
«Сизлар билимдонроқми ёки
Аллоҳми?» дегин. Ҳузуридаги
Аллоҳдан бўлган гувоҳликни
беркитган кимсадан ҳам
золимроқ одам борми?! Ва
Аллоҳ қилаётган
ишларингиздан ғофил
эмасдир.
ﺗِﻠْﻚَ ﺃُﻣَّﺔٌ ﻗَﺪْ ﺧَﻠَﺖْ ﻟَﻬَﺎ ﻣَﺎ ﻛَﺴَﺒَﺖْ
ﻭَﻟَﻜُﻢ ﻣَّﺎ ﻛَﺴَﺒْﺘُﻢْ ﻭَﻻَ ﺗُﺴْﺄَﻟُﻮﻥَ
ﻋَﻤَّﺎ ﻛَﺎﻧُﻮﺍْ ﻳَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ
141 . Улар бир уммат эдилар,
ўтиб кетдилар. Уларга ўзлари
касб қилганлари бўлади.
Сизларга ўзингиз касб
қилганингиз бўлади. Уларнинг
қилган амалларидан сизлар
сўралмайсизлар.
ﺳَﻴَﻘُﻮﻝُ ﺍﻟﺴُّﻔَﻬَﺎﺀ ﻣِﻦَ ﺍﻟﻨَّﺎﺱِ
ﻣَﺎ ﻭَﻻَّﻫُﻢْ ﻋَﻦ ﻗِﺒْﻠَﺘِﻬِﻢُ ﺍﻟَّﺘِﻲ
ﻛَﺎﻧُﻮﺍْ ﻋَﻠَﻴْﻬَﺎ ﻗُﻞ ﻟِّﻠّﻪِ ﺍﻟْﻤَﺸْﺮِﻕُ
ﻭَﺍﻟْﻤَﻐْﺮِﺏُ ﻳَﻬْﺪِﻱ ﻣَﻦ ﻳَﺸَﺎﺀُ ﺇِﻟَﻰ
ﺻِﺮَﺍﻁٍ ﻣُّﺴْﺘَﻘِﻴﻢٍ
142 . Одамлардан эси
пастлари: «Буларни
қиблаларидан нима юз
ўгиртирди экан?» дейдилар.
«Машриқу мағриб Аллоҳники,
кимни хоҳласа, ўшани тўғри
йўлга бошлайди», деб айт.
(Ояти карима келажакда рўй
берадиган муҳим бир ишнинг
хабарини бермоқда. Вақти
етиб, Аллоҳнинг амри ила
қибла Байтул Мақдисдан
Каъбаи Муаззамага
ўзгартирилганда, яъни,
мусулмонлар аввалги қиблани
қўйиб бошқасига юз
ўгирганларида, яҳудийлар–
одамлардан эси пастлари,
буларни қиблаларидан нима
юз ўгиртирди экан, дейдилар.
Бундай кўнгилсиз гаплар
бўлишини аввалдан билдириб
қўяётганининг бир боиси,
бўлғуси ёмон таъсирни
кесишдир.)
ﻭَﻛَﺬَﻟِﻚَ ﺟَﻌَﻠْﻨَﺎﻛُﻢْ ﺃُﻣَّﺔً ﻭَﺳَﻄﺎً
ﻟِّﺘَﻜُﻮﻧُﻮﺍْ ﺷُﻬَﺪَﺍﺀ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟﻨَّﺎﺱِ
ﻭَﻳَﻜُﻮﻥَ ﺍﻟﺮَّﺳُﻮﻝُ ﻋَﻠَﻴْﻜُﻢْ
ﺷَﻬِﻴﺪﺍً ﻭَﻣَﺎ ﺟَﻌَﻠْﻨَﺎ ﺍﻟْﻘِﺒْﻠَﺔَ ﺍﻟَّﺘِﻲ
ﻛُﻨﺖَ ﻋَﻠَﻴْﻬَﺎ ﺇِﻻَّ ﻟِﻨَﻌْﻠَﻢَ ﻣَﻦ ﻳَﺘَّﺒِﻊُ
ﺍﻟﺮَّﺳُﻮﻝَ ﻣِﻤَّﻦ ﻳَﻨﻘَﻠِﺐُ ﻋَﻠَﻰ
ﻋَﻘِﺒَﻴْﻪِ ﻭَﺇِﻥ ﻛَﺎﻧَﺖْ ﻟَﻜَﺒِﻴﺮَﺓً ﺇِﻻَّ
ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻫَﺪَﻯ ﺍﻟﻠّﻪُ ﻭَﻣَﺎ ﻛَﺎﻥَ
ﺍﻟﻠّﻪُ ﻟِﻴُﻀِﻴﻊَ ﺇِﻳﻤَﺎﻧَﻜُﻢْ ﺇِﻥَّ ﺍﻟﻠّﻪَ
ﺑِﺎﻟﻨَّﺎﺱِ ﻟَﺮَﺅُﻭﻑٌ ﺭَّﺣِﻴﻢٌ
143 . Шунингдек, сизларни
одамлар устидан гувоҳ
бўлишингиз ва Пайғамбар
сизларнинг устингиздан гувоҳ
бўлиши учун ўрта миллат
қилдик. Сен аввал юзланган
қиблани ортга бурилиб
кетадиганлар ким-у
Пайғамбарга эргашувчилар
ким эканини билиш учунгина
қилганмиз. Гарчи бу иш Аллоҳ
ҳидоятга солганлардан
бошқаларга оғир бўлса ҳам.
Аллоҳ иймонингизни зое
қилмайди. Албатта, Аллоҳ
одамларга меҳрибон ва
раҳмлидир. (Аллоҳ таоло
мусулмонларни ўрта уммат
қилган. Биз «ўрта» деб
таржима қилган сўз арабчада
«васат» деб келган ва яхши,
ўрта, марказ ва адолатли
маъноларини англатади.
«Ўрта» маънода кўпроқ
ишлатилгани учун таржимага
шу маъно ихтиёр қилинди.
Ўртанинг яхши дейилаётганига
боис шуки, четлар чет бўлгани
учун ҳам ҳар хил таъсирларга
кўп учрайди ва бузилиш
эҳтимоли кўпроқ. Аммо ўрта
бузилмай, яхши ҳолича
қолади. Ўртага адолат
маъноси берилишининг
сабаби эса, «ўрта» атрофларга
нисбатан бир хил туради,
бирор томонга оғиб, адолатни
бузмайди. Оятдан, худди
сизлар ўзларингиз ўрта уммат
бўлганингиз учун
қиблаларингизни ҳам шундоқ
қилдик, деган маъно чиқади.)
ﻗَﺪْ ﻧَﺮَﻯ ﺗَﻘَﻠُّﺐَ ﻭَﺟْﻬِﻚَ ﻓِﻲ
ﺍﻟﺴَّﻤَﺎﺀ ﻓَﻠَﻨُﻮَﻟِّﻴَﻨَّﻚَ ﻗِﺒْﻠَﺔً
ﺗَﺮْﺿَﺎﻫَﺎ ﻓَﻮَﻝِّ ﻭَﺟْﻬَﻚَ ﺷَﻄْﺮَ
ﺍﻟْﻤَﺴْﺠِﺪِ ﺍﻟْﺤَﺮَﺍﻡِ ﻭَﺣَﻴْﺚُ ﻣَﺎ
ﻛُﻨﺘُﻢْ ﻓَﻮَﻟُّﻮﺍْ ﻭُﺟُﻮِﻫَﻜُﻢْ ﺷَﻄْﺮَﻩُ
ﻭَﺇِﻥَّ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺃُﻭْﺗُﻮﺍْ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏَ
ﻟَﻴَﻌْﻠَﻤُﻮﻥَ ﺃَﻧَّﻪُ ﺍﻟْﺤَﻖُّ ﻣِﻦ ﺭَّﺑِّﻬِﻢْ
ﻭَﻣَﺎ ﺍﻟﻠّﻪُ ﺑِﻐَﺎﻓِﻞٍ ﻋَﻤَّﺎ ﻳَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ
144 . Гоҳо юзингни осмонга
тез-тез бурилганини кўрамиз.
Бас, албатта, сени ўзинг рози
бўлган қиблага қаратамиз.
Юзингни Масжидул Ҳаром
томон бур. Қаерда бўлсангиз
ҳам, юзингизни у томон
бурингиз. Албатта, китоб
берилганлар уни
Роббиларидан бўлган ҳақ
эканини биладилар. Ва Аллоҳ
уларнинг қилаётган
амалларидан ғофил эмасдир.
ﻭَﻟَﺌِﻦْ ﺃَﺗَﻴْﺖَ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺃُﻭْﺗُﻮﺍْ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏَ
ﺑِﻜُﻞِّ ﺁﻳَﺔٍ ﻣَّﺎ ﺗَﺒِﻌُﻮﺍْ ﻗِﺒْﻠَﺘَﻚَ ﻭَﻣَﺎ
ﺃَﻧﺖَ ﺑِﺘَﺎﺑِﻊٍ ﻗِﺒْﻠَﺘَﻬُﻢْ ﻭَﻣَﺎ ﺑَﻌْﻀُﻬُﻢ
ﺑِﺘَﺎﺑِﻊٍ ﻗِﺒْﻠَﺔَ ﺑَﻌْﺾٍ ﻭَﻟَﺌِﻦِ ﺍﺗَّﺒَﻌْﺖَ
ﺃَﻫْﻮَﺍﺀﻫُﻢ ﻣِّﻦ ﺑَﻌْﺪِ ﻣَﺎ ﺟَﺎﺀﻙَ
ﻣِﻦَ ﺍﻟْﻌِﻠْﻢِ ﺇِﻧَّﻚَ ﺇِﺫَﺍً ﻟَّﻤِﻦَ
ﺍﻟﻈَّﺎﻟِﻤِﻴﻦَ
145 . Агар китоб берилганларга
барча ҳужжатларни
келтирсанг ҳам, сенинг
қиблангга эргашмаслар. Сен
ҳам уларнинг қибласига
эргашувчи эмассан. Ва улар
бир-бирларининг қибласига
эргашувчи эмаслар. Агар сенга
келган илмдан кейин ҳам
уларнинг ҳавою нафсларига
эргашсанг, унда, албатта,
золимлардан бўлурсан. (Ушбу
ояти каримада аҳли
китобларнинг табиати,
феълидаги муҳим нуқта
тушунтириляпти: уларга
ҳужжат-мужжат керак эмас,
уларнинг Исломга нисбатан
душманликлари далил ва
тушунчанинг етишмаслигидан
эмас, балки билиб, тушуниб
туриб қилинаётган
душманликдир. Аҳли китоблар
қиблангга эргашмайдилар,
дейилишидан ҳам қибла бутун
бошли дин ва миллатнинг
рамзи эканлиги кўриниб
турибди.)
ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﺁﺗَﻴْﻨَﺎﻫُﻢُ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏَ
ﻳَﻌْﺮِﻓُﻮﻧَﻪُ ﻛَﻤَﺎ ﻳَﻌْﺮِﻓُﻮﻥَ
ﺃَﺑْﻨَﺎﺀﻫُﻢْ ﻭَﺇِﻥَّ ﻓَﺮِﻳﻘﺎً ﻣِّﻨْﻬُﻢْ
ﻟَﻴَﻜْﺘُﻤُﻮﻥَ ﺍﻟْﺤَﻖَّ ﻭَﻫُﻢْ
ﻳَﻌْﻠَﻤُﻮﻥَ
146 . Китоб берилганлар уни
худди болаларини танигандек
танийдилар. Ва, албатта,
улардан бир гуруҳлари билиб
туриб ҳақни беркитадилар.
(Инсон ўз боласини ҳаммадан
яхши танийди. Чунки бола
унинг жигарбанди, унда
ўзининг қони, ҳис-туйғулари
ва бутун вужуди аксини
топган. Баъзи ҳолларда
боланинг ўзи у ёқда турсин,
ҳидидан ҳам танийди. Шунга
қиёсан зарбулмасал қилиб
айтиляптики,«Китоб
берилганлар уни (Муҳаммад
алайҳиссаломни) худди
болаларини танигандек
танийдилар». Чунки уларнинг
муқаддас китоблари Таврот ва
Инжилда охирзамон
Пайғамбари ҳақида ойдин
хабарлар келган.
Яҳудийлардан инсофлилари
ўша хабар асосида Пайғамбар
алайҳиссаломга иймон
келтириб, саҳобалик бахтига–
муяссар бўлганлар. Лекин
аҳли китоблардан бир
гуруҳлари ҳақни билиб туриб,
ҳасад қилишиб, беркитадилар.
Шу жумладан, қибла ҳақидаги
илмни ҳам. Улардаги мавжуд
ҳасад ва ҳақ доимо ўзини
кўрсатиб туради.)
ﺍﻟْﺤَﻖُّ ﻣِﻦ ﺭَّﺑِّﻚَ ﻓَﻼَ ﺗَﻜُﻮﻧَﻦَّ ﻣِﻦَ
ﺍﻟْﻤُﻤْﺘَﺮِﻳﻦَ
147 . Бу ҳақ Роббингдандир,
ҳеч-ҳеч шак қилувчилардан
бўлма.
ﻭَﻟِﻜُﻞٍّ ﻭِﺟْﻬَﺔٌ ﻫُﻮَ ﻣُﻮَﻟِّﻴﻬَﺎ
ﻓَﺎﺳْﺘَﺒِﻘُﻮﺍْ ﺍﻟْﺨَﻴْﺮَﺍﺕِ ﺃَﻳْﻦَ ﻣَﺎ
ﺗَﻜُﻮﻧُﻮﺍْ ﻳَﺄْﺕِ ﺑِﻜُﻢُ ﺍﻟﻠّﻪُ ﺟَﻤِﻴﻌﺎً
ﺇِﻥَّ ﺍﻟﻠّﻪَ ﻋَﻠَﻰ ﻛُﻞِّ ﺷَﻲْﺀٍ ﻗَﺪِﻳﺮٌ
148 . Ҳар кимнинг юзланадиган
тарафи бор. У ўшанга боқади.
Яхшиликларга шошилинг.
Қаерда бўлсангиз ҳам, Аллоҳ
сизларни жамлайди. Албатта,
Аллоҳ ҳар бир нарсага
қодирдир.
ﻭَﻣِﻦْ ﺣَﻴْﺚُ ﺧَﺮَﺟْﺖَ ﻓَﻮَﻝِّ
ﻭَﺟْﻬَﻚَ ﺷَﻄْﺮَ ﺍﻟْﻤَﺴْﺠِﺪِ ﺍﻟْﺤَﺮَﺍﻡِ
ﻭَﺇِﻧَّﻪُ ﻟَﻠْﺤَﻖُّ ﻣِﻦ ﺭَّﺑِّﻚَ ﻭَﻣَﺎ ﺍﻟﻠّﻪُ
ﺑِﻐَﺎﻓِﻞٍ ﻋَﻤَّﺎ ﺗَﻌْﻤَﻠُﻮﻥَ
149 . Қаердан чиқсанг ҳам,
юзингни Масжидул Ҳаром
томон бур. Ва, албатта, бу
Роббингдан бўлган ҳақдир.
ﻭَﻣِﻦْ ﺣَﻴْﺚُ ﺧَﺮَﺟْﺖَ ﻓَﻮَﻝِّ
ﻭَﺟْﻬَﻚَ ﺷَﻄْﺮَ ﺍﻟْﻤَﺴْﺠِﺪِ ﺍﻟْﺤَﺮَﺍﻡِ
ﻭَﺣَﻴْﺚُ ﻣَﺎ ﻛُﻨﺘُﻢْ ﻓَﻮَﻟُّﻮﺍْ
ﻭُﺟُﻮﻫَﻜُﻢْ ﺷَﻄْﺮَﻩُ ﻟِﺌَﻼَّ ﻳَﻜُﻮﻥَ
ﻟِﻠﻨَّﺎﺱِ ﻋَﻠَﻴْﻜُﻢْ ﺣُﺠَّﺔٌ ﺇِﻻَّ ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ
ﻇَﻠَﻤُﻮﺍْ ﻣِﻨْﻬُﻢْ ﻓَﻼَ ﺗَﺨْﺸَﻮْﻫُﻢْ
ﻭَﺍﺧْﺸَﻮْﻧِﻲ ﻭَﻷُﺗِﻢَّ ﻧِﻌْﻤَﺘِﻲ
ﻋَﻠَﻴْﻜُﻢْ ﻭَﻟَﻌَﻠَّﻜُﻢْ ﺗَﻬْﺘَﺪُﻭﻥَ
150 . Ва қаердан чиқсан ҳам,
юзингни Масжидул Ҳаром
томон бур. Қаерда бўлсангиз
ҳам, юзингизни у томонга
буринг. Одамларда сизга
қарши ҳужжат бўлмаслиги
учун. Улардан зулм
қилганларидан қўрқманглар,
Мендан қўрқинглар. Ва сизга
неъматимни батамом этиш
учун, шоядки ҳидоят
топсангиз.
..!