Бакара (36-дан....

50-гача)
ﻓَﺄَﺯَﻟَّﻬُﻤَﺎ ﺍﻟﺸَّﻴْﻄَﺎﻥُ ﻋَﻨْﻬَﺎ
ﻓَﺄَﺧْﺮَﺟَﻬُﻤَﺎ ﻣِﻤَّﺎ ﻛَﺎﻧَﺎ ﻓِﻴﻪِ ﻭَﻗُﻠْﻨَﺎ
ﺍﻫْﺒِﻄُﻮﺍْ ﺑَﻌْﻀُﻜُﻢْ ﻟِﺒَﻌْﺾٍ ﻋَﺪُﻭٌّ
ﻭَﻟَﻜُﻢْ ﻓِﻲ ﺍﻷَﺭْﺽِ ﻣُﺴْﺘَﻘَﺮٌّ
ﻭَﻣَﺘَﺎﻉٌ ﺇِﻟَﻰ ﺣِﻴﻦٍ
36 . Шайтон уларни ундан
оздирди ва бўлган
нарсаларидан чиқарди. Ва Биз:
"Баъзингиз баъзингизга
душман бўлиб тушинглар,
сизларга ер юзида қароргоҳ ва
бир муддат ҳузур қилиш
бордир", дедик.
ﻓَﺘَﻠَﻘَّﻰ ﺁﺩَﻡُ ﻣِﻦ ﺭَّﺑِّﻪِ ﻛَﻠِﻤَﺎﺕٍ
ﻓَﺘَﺎﺏَ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﺇِﻧَّﻪُ ﻫُﻮَ ﺍﻟﺘَّﻮَّﺍﺏُ
ﺍﻟﺮَّﺣِﻴﻢُ
37 . Бас, Одам ўз Роббисидан
сўзларни қабул қилиб олди,
кейин У зот унинг тавбасини
қабул қилди. Албатта, У
тавбани қабул қилувчи ва
раҳмли зотдир.
ﻗُﻠْﻨَﺎ ﺍﻫْﺒِﻄُﻮﺍْ ﻣِﻨْﻬَﺎ ﺟَﻤِﻴﻌﺎً ﻓَﺈِﻣَّﺎ
ﻳَﺄْﺗِﻴَﻨَّﻜُﻢ ﻣِّﻨِّﻲ ﻫُﺪًﻯ ﻓَﻤَﻦ ﺗَﺒِﻊَ
ﻫُﺪَﺍﻱَ ﻓَﻼَ ﺧَﻮْﻑٌ ﻋَﻠَﻴْﻬِﻢْ ﻭَﻻَ
ﻫُﻢْ ﻳَﺤْﺰَﻧُﻮﻥَ
38 . Биз: "Ундан ҳаммангиз
тушинг, бас, Мендан сизга
ҳидоят келажак. Ким Менинг
ҳидоятимга эргашса, уларга
хавф йўқ ва улар хафа ҳам
бўлмаслар", дедик.
ﻭَﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻛَﻔَﺮﻭﺍْ ﻭَﻛَﺬَّﺑُﻮﺍْ ﺑِﺂﻳَﺎﺗِﻨَﺎ
ﺃُﻭﻟَـﺌِﻚَ ﺃَﺻْﺤَﺎﺏُ ﺍﻟﻨَّﺎﺭِ ﻫُﻢْ ﻓِﻴﻬَﺎ
ﺧَﺎﻟِﺪُﻭﻥَ
39 . Ва куфр келтирган ҳамда
оятларимизни ёлғонга
чиқарганлар эса, улар дўзах
эгаларидир, улар унда абадий
қолурлар. (Аллоҳнинг
ҳидоятига эргашмаганларни
Аллоҳ таоло лўнда қилиб,
куфр келтирганлар деб қўя
қолган. Эришадиган
оқибатлари аниқ: улар дўзахга
тушадилар, ўша ерда абадий
қоладилар.)
ﻳَﺎ ﺑَﻨِﻲ ﺇِﺳْﺮَﺍﺋِﻴﻞَ ﺍﺫْﻛُﺮُﻭﺍْ
ﻧِﻌْﻤَﺘِﻲَ ﺍﻟَّﺘِﻲ ﺃَﻧْﻌَﻤْﺖُ ﻋَﻠَﻴْﻜُﻢْ
ﻭَﺃَﻭْﻓُﻮﺍْ ﺑِﻌَﻬْﺪِﻱ ﺃُﻭﻑِ ﺑِﻌَﻬْﺪِﻛُﻢْ
ﻭَﺇِﻳَّﺎﻱَ ﻓَﺎﺭْﻫَﺒُﻮﻥِ
40 . Эй Бани Исроил, сизга
берган неъматларимни эсланг
ва Менга берган аҳдингизга
вафо қилинг. Мен ҳам сизга
берган аҳдимга вафо қиламан.
Ва Мендангина қўрқинг.
ﻭَﺁﻣِﻨُﻮﺍْ ﺑِﻤَﺎ ﺃَﻧﺰَﻟْﺖُ ﻣُﺼَﺪِّﻗﺎً ﻟِّﻤَﺎ
ﻣَﻌَﻜُﻢْ ﻭَﻻَ ﺗَﻜُﻮﻧُﻮﺍْ ﺃَﻭَّﻝَ ﻛَﺎﻓِﺮٍ
ﺑِﻪِ ﻭَﻻَ ﺗَﺸْﺘَﺮُﻭﺍْ ﺑِﺂﻳَﺎﺗِﻲ ﺛَﻤَﻨﺎً
ﻗَﻠِﻴﻼً ﻭَﺇِﻳَّﺎﻱَ ﻓَﺎﺗَّﻘُﻮﻥِ
41 . Ва сиздаги нарсани
тасдиқловчи қилиб туширган
нарсамга иймон келтиринг.
Унга биринчи куфр
келтирувчи бўлманг. Менинг
оятларимни оз баҳога сотманг
ва Менгагина тақво қилинг.
ﻭَﻻَ ﺗَﻠْﺒِﺴُﻮﺍْ ﺍﻟْﺤَﻖَّ ﺑِﺎﻟْﺒَﺎﻃِﻞِ
ﻭَﺗَﻜْﺘُﻤُﻮﺍْ ﺍﻟْﺤَﻖَّ ﻭَﺃَﻧﺘُﻢْ
ﺗَﻌْﻠَﻤُﻮﻥَ
42 . Ҳақни ботилга
аралаштирманг ва ўзингиз
билиб туриб ҳақни
беркитманг.
ﻭَﺃَﻗِﻴﻤُﻮﺍْ ﺍﻟﺼَّﻼَﺓَ ﻭَﺁﺗُﻮﺍْ ﺍﻟﺰَّﻛَﺎﺓَ
ﻭَﺍﺭْﻛَﻌُﻮﺍْ ﻣَﻊَ ﺍﻟﺮَّﺍﻛِﻌِﻴﻦَ
43 . Намозни тўкис адо қилинг,
закот беринг ва рукуъ
қилувчилар билан рукуъ
қилинг.
ﺃَﺗَﺄْﻣُﺮُﻭﻥَ ﺍﻟﻨَّﺎﺱَ ﺑِﺎﻟْﺒِﺮِّ
ﻭَﺗَﻨﺴَﻮْﻥَ ﺃَﻧﻔُﺴَﻜُﻢْ ﻭَﺃَﻧﺘُﻢْ
ﺗَﺘْﻠُﻮﻥَ ﺍﻟْﻜِﺘَﺎﺏَ ﺃَﻓَﻼَ ﺗَﻌْﻘِﻠُﻮﻥَ
44 . Одамларни яхшиликка
чорлаб туриб, ўзингизни
унутасизми? Ҳолбуки, китобни
тиловат қиляпсиз-ку. Ақлни
ишлатмайсизми?!
ﻭَﺍﺳْﺘَﻌِﻴﻨُﻮﺍْ ﺑِﺎﻟﺼَّﺒْﺮِ ﻭَﺍﻟﺼَّﻼَﺓِ
ﻭَﺇِﻧَّﻬَﺎ ﻟَﻜَﺒِﻴﺮَﺓٌ ﺇِﻻَّ ﻋَﻠَﻰ
ﺍﻟْﺨَﺎﺷِﻌِﻴﻦَ
45 . Сабр ва намоз ила ёрдам
сўранг. Ва, албатта, у нафси
синиқлардан бошқаларга
жуда катта ишдир. (Биз ёрдам
сўранг деб таржима қилган
ибора араб тилида
"истаъийну" деб келган. Бу
сўзнинг маъноси бир ишга
уриниб туриб, яна қўшимча
ёрдам сўрашни англатади.
Демак, мусулмон киши ҳар
бир ишга астойдил уринади ва
шу уриниш билан бирга,
Аллоҳдан ёрдам сўрайди. Сабр
ҳам, кўпчилик хаёл
қилганидай салбий маънода,
яъни, нима бўлса ҳам сабр
қиляпман, деб жим-ҳаракатсиз
туриш эмас, балки Аллоҳнинг
айтганини бажариш
жараёнида дуч келадиган
машаққатларни енгишдаги
сабрдир. Энг бош сабр ҳавою
нафсни, роҳат-фароғатни,
мансабни тарк қилиб,
Аллоҳнинг айтганига юришга
чидамдир.)
ﺍﻟَّﺬِﻳﻦَ ﻳَﻈُﻨُّﻮﻥَ ﺃَﻧَّﻬُﻢ ﻣُّﻼَﻗُﻮﺍ
ﺭَﺑِّﻬِﻢْ ﻭَﺃَﻧَّﻬُﻢْ ﺇِﻟَﻴْﻪِ ﺭَﺍﺟِﻌُﻮﻥَ
46 . Улар, албатта, Роббиларига
рўбарў бўлишлари ва, албатта,
Унга қайтиб боришларига
ишонган зотлардир.
ﻳَﺎ ﺑَﻨِﻲ ﺇِﺳْﺮَﺍﺋِﻴﻞَ ﺍﺫْﻛُﺮُﻭﺍْ
ﻧِﻌْﻤَﺘِﻲَ ﺍﻟَّﺘِﻲ ﺃَﻧْﻌَﻤْﺖُ ﻋَﻠَﻴْﻜُﻢْ
ﻭَﺃَﻧِّﻲ ﻓَﻀَّﻠْﺘُﻜُﻢْ ﻋَﻠَﻰ ﺍﻟْﻌَﺎﻟَﻤِﻴﻦَ
47 . Эй Бани Исроил, сизга
берган неъматларимни ва Мен
сизларни оламлардан афзал
қилиб қўйганимни эсланг!
(Ўша пайтларда Пайғамбарлик,
илоҳий китоблар ва бошқа
афзалликлар Бани Исроилга
берилган эди. Лекин улар бу
неъматларга шукр этмадилар,
аҳдга вафо қилмадилар.
Шундан сўнг Аллоҳ уларни
лаънатлади, ғазаб қилди,
хорлик ва зорликни раво
кўрди.)
ﻭَﺍﺗَّﻘُﻮﺍْ ﻳَﻮْﻣﺎً ﻻَّ ﺗَﺠْﺰِﻱ ﻧَﻔْﺲٌ
ﻋَﻦ ﻧَّﻔْﺲٍ ﺷَﻴْﺌﺎً ﻭَﻻَ ﻳُﻘْﺒَﻞُ ﻣِﻨْﻬَﺎ
ﺷَﻔَﺎﻋَﺔٌ ﻭَﻻَ ﻳُﺆْﺧَﺬُ ﻣِﻨْﻬَﺎ ﻋَﺪْﻝٌ
ﻭَﻻَ ﻫُﻢْ ﻳُﻨﺼَﺮُﻭﻥَ
48 . Бир жон бошқасидан ҳеч
нарсани адо қила олмайдиган,
ундан шафоат қабул
қилинмайдиган, ундан тўлов
олинмайдиган ва уларга ёрдам
берилмайдиган кундан
қўрқинг.
ﻭَﺇِﺫْ ﻧَﺠَّﻴْﻨَﺎﻛُﻢ ﻣِّﻦْ ﺁﻝِ ﻓِﺮْﻋَﻮْﻥَ
ﻳَﺴُﻮﻣُﻮﻧَﻜُﻢْ ﺳُﻮَﺀَ ﺍﻟْﻌَﺬَﺍﺏِ
ﻳُﺬَﺑِّﺤُﻮﻥَ ﺃَﺑْﻨَﺎﺀﻛُﻢْ ﻭَﻳَﺴْﺘَﺤْﻴُﻮﻥَ
ﻧِﺴَﺎﺀﻛُﻢْ ﻭَﻓِﻲ ﺫَﻟِﻜُﻢ ﺑَﻼﺀٌ ﻣِّﻦ
ﺭَّﺑِّﻜُﻢْ ﻋَﻈِﻴﻢٌ
49 . Сизни ёмон азобларга
солиб, ўғилларингизни сўйиб,
қизларингизни тирик
қолдираётган Фиръавн
аҳлидан қутқарганимизни
эсланг. Ана ўшанда
Роббингиздан улуғ синов
бордир. (Фиръавн-қадимги
Миср подшоҳининг лақаби.
Яъни, ким Мисрга подшоҳ
бўлса, Фиръавн бўлади.
"Фиръавн аҳли" дегани
Фиръавннинг одамлари
демакдир. Фиръавн Бани
Исроилда туғилган ўғил
болаларни ўлдириб, қизларни
тирик қолдириши ҳам улкан
бир азоб.)
ﻭَﺇِﺫْ ﻓَﺮَﻗْﻨَﺎ ﺑِﻜُﻢُ ﺍﻟْﺒَﺤْﺮَ
ﻓَﺄَﻧﺠَﻴْﻨَﺎﻛُﻢْ ﻭَﺃَﻏْﺮَﻗْﻨَﺎ ﺁﻝَ
ﻓِﺮْﻋَﻮْﻥَ ﻭَﺃَﻧﺘُﻢْ ﺗَﻨﻈُﺮُﻭﻥَ
50 . Ва денгизни ёриб, сизни
қутқариб, сизнинг кўз
олдингизда Фиръавн аҳлини
ғарқ қилганимизни эсланг.
(Бани Исроилни Мусо
алайҳиссалом Мисрдан олиб
чиқиб кетаётганларида,
Фиръавн одамлари билан
қувиб келиб қолади. Шунда
Аллоҳ денгизни иккига бўлиб
йўл очади ва Бани Исроил
ўтиб оладилар. Ортларидан
Фиръавн одамлари билан
тушганда, Аллоҳ уларни ғарқ
қилади.)
...!