აჭარელი ვიყავ განა,

ხულოელი სულეიმანა,
ბათუმში ჩამოვბლაყუნდი,
კართოფილას ვყიდდი განა.
დემესიენ ჯიბგირები,
გამახსენდა ბაბაის ყანა,
გავჰკარი და გამოვჰკარი,
დოვუარე განდაგანა!
ნალიაზე მე ვერ ავალ
კიბე უყუდებელიო,
მე იქიდან ვერ ჩამოვალ
შენზა ჩუხუტებელიო!
ვერ გავათბე შენი გული,
რა ყოფილხარ ამისთანა,
მე რომ შენსკენ გამოვრბივარ,
შენ გარბიხარ განდაგანა.