Җиргә иңгән иске тегермәннең ташы,

Җайлап күмә үзен вакыт елгасы.
Бабайларның якын булган чордашы ул,
Эшләп үскән яшьлегемнең юлдашы.
Түмгәк кенә хәзер гасыр түгәрәге,
Маңгай сырын тирәнәйтеп җил ашый.
Еллар кайтавазы аңа тирән сеңгән,
Хатирәсе еламсырап он ясый.
Миңнегөл МАНИХОВА