Դու իմ սիրտնեիր դու իմ կիանքնեիր
Իմ արևն եիր մշուշի մեջ
Առաջին եիր ու վերջինեիր
Դու իմ ստեիւծաց հեքիաթի մեջ
Տողերումս քո անուներ
Երազումս անուշ ձայնդ
Քո վառ անուն իմ սրտում էր
Ու իմ սիրտն էր քո դեմ բացված
Դու իմ կիանքնեիր իմ աշիւարհնեիր
Միակ սերնեիր ամենի մեջ
Դու իմ հացնիր ու իմ ջուրնեիր
Իմ ապրուստնեիր ամենօրիա
Շատ բան կտաի որ չվիճեինք
Կիանքս կտաի որ դու ժպտաիր
Դու չլինեիր ինձնից հեռու
և չլինեիր դու միայնակ։
Ժ.ՍՏԵՊԱՆՅԱՆ