ФИРДАНИЯ НУГАЕВА

⠀
Әниемнең кытыршы куллары
Башларымнан әгәр сыйпаса,
Я аркамнан ипләп кагып куйса,
Я каршымда коймак майласа…
⠀
Гүя әйлэнәм мин бер сабыйга,
Бәхет баса: зуры, олысы.
Җитмеш җиде курорт бирә алмый
Әнкәй кочагының җылысын.
⠀
Йомшак мамык шәлләр бәйләп куйган,
Күзәнәге саен — ак теләк.
Күз нурларын түккән,
салган кул җылысын.
⠀
Сагынуын тезгән, җыр көйләп.
Тик йөзендә аның бетмәс сагыш,
Адым калмый, йөри озатып.
Ерак калалардан теләсәң дә,
Еласаң да булмый гел кайтып.
⠀
Озак еллар буе әйтсәк иде,
Ач ишегең, Нәнә, без кайттык.
Мең караңгы көнне балкыта бит,
Әнкәй йөзендәге бер шатлык.
⠀