imam Hüseyn (e) Mektebi

İBADƏT TÖVSİYƏSİ Allahpərəst mö’min öz namaz və ibadəti ilə kifayətlənməyib, başqalarını da Allaha pərəstişlə tanış etməli, ibadət mədəniyyətinin genişlənməsi üçün çalışmalıdır. Haqqa çağırış və təbliğ hər bir mö’minin vəzifəsidir. Allah iman və saleh əməldən sonra insanı haqqa və səbrə də’vət edir: “...O kəslər ki, iman gətirib, yaxşı əməllər etdilər, haqqa çağırdılar və səbri tövsiyə etdilər.” [“Əsr” surəsi, ayə 3.] On nəfər siqaret çəkən bir yerə daxil olsalar, az vaxt ərzində bir çox insanları tüstü ilə tanış edəcəklər. Bir neçə günahkar bütöv bir şəhəri fəsada bürüyür. Nə üçün bir dəstə ibadət və namaz əhli xalqa Allahı tanıtdırıb, mühiti Allaha pərəstiş məkanına çevirməsin?! Bütün qüvvəmizlə evdə, küçədə, məktəbdə, idarədə, şəhər və kəndlərdə ilahi hədəflərimizi tövsiyə edib, bacarığımızı göstərməliyik Namaz qılan zaman ağlamaq olarmı? Namaz qılan zaman dünya işlərindən ötrü (məsələn, yaxın adamın ölümünə görə, xəstəliyə görə, kasıblığa görə və s.) uca səslə ağlamaq namazı pozar. Bəzi müctəhidlər hətta dünya işlərindən ötrü səssiz ağlamağın da namazı batil etdiyini buyurmuşlar. Amma axirət məsələlərinə görə və ya Allahın qorxusundan ağlamaq namazı pozmaz; istər bu uca səslə olsun, isərsə də astadan. Hətta namazda axirətə görə və dini səbəblər üzündən ağlamaq savab sayılır. Müqəddəs imamlarımız namaz qılan zaman, xüsusilə, namazda Fatihə və başqa surələri oxuyanda qiyamətin dəhşətini yada salaraq ucadan ağlayardılar. ALLAHA SIĞINMAQ Ayətəl-kürsüdə oxuyuruq: «Hər kəs tağutu inkar edib Allaha iman gətirərsə qırılmaz ipdən yapışıb»[«Bəqərə» surəsi, ayə 256.]. «Loğman» surəsinin 22-ci ayəsində buyurulur: «Kim yaxşı əməl sahibi olub özünü Allaha təslim edərsə o artıq ən möhkəm ipdən yapışmışdır». Dilimizə «qırılmaz, möhkəm ip» kimi tərcümə olunmuş söz Quranda «urvətül-vusqa» kimi ifadə olunmuşdur. Burada maraqlı bir nöqtə vardır. İnsan nə zaman yapışmaq üçün bir şeyə əl atır? Adi halda olan insan buna cəhd edirmi? Sözsüz ki, yalnız yıxılmaq, yuvarlanmaq təhlükəsi ilə üzləşmiş insan nədənsə yapışıb özünü xilas etmək istəyir.Quran həmin ifadəni işlətməklə insanların nəzərinə çatdırır ki, onlar daim süqut etmək təhlükəsi ilə üzbəüzdürlər. Ey insan, sən yerlə göy arasında təhlükədə qaldığın an ayaqların altında odla dolu cəhənnəm adlı bir dərə ağzını açmışdır. Bu əbədi oddan qurtulmaq üçün sənin bircə çıxış yolun var: Allahın «qırılmaz ipindən» yapışmaq!Yalnız özünü daim təhlükədə bilən və çıxış yolunu Allaha üz tutmaqda görən insan Allaha təslim ola bilər. Məhz bu məqamda insan aciz bir halda yalvarır: Allahım, məni qoru…Təbii ki, qeyd olunmuş halda olan insan öz əməllərinə diqqətli olacaqdır.«Ürvətül-vusqa»nın oxşarı olan digər bir Quran ifadəsi də vardır: «İtəsimu bihəblillah». Bu ifadə ilə «Ali-imran» surəsinin 103-cü ayəsində rastlaşırıq: «Hamınız bir yerdə Allahın ipindən möhkəm yapışın və parçalanmayın». «İtisam» «yapışmaq» kimi tərcümə olunsa da əslində «sığınmaq», «pənah aparmaq» mənasını verir. İnsan dünya və axirət çətinliklərindən qurtarmaq üçün yalnız Allahdan kömək ala bilər. Bu ehtiyacı anlayan insan Allahın ətəyindən yapışacaqdır.Şeytan yalnız Allahı unutmuş insana yol tapır. Özünü təhlükədə hiss edən insan isə Allahı unuda bilməz. Daim bu düşüncədə olan insan İslamda xüsusi qeyd olunan «yəqin» məqamına çatır. Əbədi cəhənnəmin mövcudluğuna yəqini olan insan çıxış yolunu Allaha pənah aparmaqda görür. Yəqinə çatmış insanın qəlbi imanla dolu, əməlləri saleh olur.Ya Rəbb, belə bir ali məqama çatmaq üçün bizə kömək ol Yaqiwli gunidi gordum bir qadin isdanib paltari hem ozu yawdi Isdedim cehd edib soruwam adin Gordumki aqlayir iki gozu yawdi: isdedim soruwum derdini bilim Aglayan o qemli gozleri silim Utandim sormaqa gelmedi dilim Ay bacim ne ucun sen aqlayirsan? O qadin qaldirdi bawin aqladi Dedimki ay baci aqlama besdi Dediki agamin husendir adi Birden yer titredi kuleyler esdi Bir anlix vahime qorxuya duwdum Hava sakitlewdi gurultu kesdi Ozumu itirdim yuxuya duwdum Ayildim gordumki bir sehradayam Cox uzun sehradi eni bucaqi Yerde nize vardi qilinc dehreler Daqidib xeymeleri yezid hem yagi Bir soznen ogunki qorxunc sehneler Bir anliq vahime qorxuya duwdum Sehrada buruyub her terefi qan Bir solda wehadet verir biri saqda can Ureyim sizladi bax hemeno an Bir anliq vahime qorxuya duwdum Gordum oyanda bir bulaq axir Biri su doldurur su bawindadir Biriyse izleyir hey ona baxir Sifeti qorxuncdur 100 yawindadir O qorxunc sifetli o yawli qeddar Deyirki ay cavan donginen bize O cavan soyledi utanib et ar Axiretde Allah gosderer size O agam Huseyne uz cevirmisiz Ne ise o qeddar etmeden aman Vermedi imama bir deyqe zaman Birinci hucumu etdiler yaman O agam elemdar abbasi vurdu Gordumki uzaqdan gelir bir atli Tez o cavani aldi qoynuna Dediler qardawidir Huseyin adli Dediki wimirin duwduy oynuna Elebfez elemdar qardawim oldu Huseyin elinde bir qara qawli Wimir doyuwmeyek bu uwaqa xatir Uwaqsa 6 ayliqdir iki gozu yawli Saplandi boqazdan uzun oxlu tir Huseyin korpeden axan o qani Eline doldurub sehraya sepdi Helde unutmadim hemen O ani Eliyle yuxari semaya sepdi Aqladi xeymeden xanim ruqeyye Hardasan Huseynim hardasan dede Zeynebse soyledi canim ruqeye Wimir vurub Huseyni bawi nizede Ruqeyyam aqladi hali bi hal oldu Rengi aqardi saraldi soldu Aqladi aqladi gozleri doldu Bibi soyle axi atama ne oldu Bibisi tapmadi nese soylesin Ruqeyyeni saxlasin axi neylesin Wimire dedi ne edir eylesin Ruqeyya aqlayir saxlamaq olmur Wimirse esebden baqirdi o an Esgere dediki ozunu qina Esgere hirsdenib caqirdi oan Bawini aparin qizin qabaqina Esger gulerek dedi atan saqdi Ruqeye hardadir atam bes hani Qoydular qabaqina qanli bir bawi Ruqeyye aqladi gordu al qani Ruqeyye sarildi o qanli bawa Aqladi aqladi ureyi getddi Baw duwdu elinen toxundu dawa Ruqeyye onyandi wikayet etdi Dedi ay ata bugun aqladim Seni aradim hem soraqladim Hec yere catmadi sensiz dadim meni qoymazdin tek axi niye getdin? Gordumki o bawdan goz yawi axdi Goy guruldadi wimwek berk caxdi Bawi aparirdilar catmiwdi vaxti Ruqeyye vermedi aqladi durdu Esgeri iteledi esgeri vurdu Elinen aldilar qeddarcasina Qiymadilar o qizin bir goz yawina Kerbela olmuwdu olum vehwetim Sanirdim oyanmaz bir yuxudayam Wehidleri gorende urpewdi etim Aqldim zir hazir sanki bir cayam Oyandim yuxudan hemen o qadin Dedimki aqla can alqa huseyne Sormadim her kimdir her nedir adin Dedimki aqla can aqla Huseyne