Geç kaldım sanki ben kendi ömrüme

Geldiğimde her kes dağılmış evlerine
Bir baharsa yetisemimisim gül vaktine
Kala kalmışım zindan olan gecelerimde
Şimdi yolun sonumu durduğum yer
Mevsimsiz ömür mu düşmüş payıma
Ardıma baktım boşluk önüm hep neyse
Geç kalmış sanki ben kendi ömrüme