FARXOD VA WIRIN

Farxod yangi beznesmenlardan
ammo 3, 4 safardan buyon ishlari
yurushmay, anchagina katta
mablag`ga tushub qoldi. O`zini
o`nglab olish uchun, qarzlarni
yig`a boshladi. Bir tanishi
kattagina qarz olgandi-yu, ammo
anchadan beri tutquch
bermayotgan edi. Shu tashvishda
erta tongdan uni qishlog`iga
bordi. O`sha qarzdorni uyiga kelib
chaqirdi. Ammo u firibgar, uyida
bo`lsa ham chiqmadi. Alam bilan
ortiga qaytar ekan, bir
xonadonning ochiq darvozasi
oldida taqqa to`xtab qoldi. Atrofga
bir qarab olgach ochiq darvozadan
ichkariga qaradi. Biroz narida,
nogironlar aravachasida,
gulzordagi gullarga humush
termulib o`tirgan masuma qizdan
ko`zlarini uzolmay qoldi. Bu
farishtaday qiz nogoh o`g`rilib u
tomon qaraganda. Farxod o`zini
huddi o`g`riday xis etib tez ketib
qoldi. Ammo o`sha kundan keyin
halovatini yo`qotdi, o`sha qizni
masum chehrasi bir zum bo`lsada
hayolidan ketmasdi...
Bir necha kun, o`sha qarzdorni
izlab kelish asnosida, o`sha
darvoza oldida to`xtab o`tdi.
Bazida qiz xovlida yurgan bo`lardi,
bazida esa ko`ra olmasdi. Juda-
juda shu qiz bilan gaplashgisi
kelardi. Bir qarorga keldi, shu qiz
bilan gaplashaman...
Har kuni qayta-qayta shu darvoza
oldida o`tdi. Nihoyat qiz xovlida
ko`rindi. Farxod asta darvozadan
bosh suqdi va ovoz berdi.
- Kechirasiz? -darvozadan ikki uch
qadam ichkariga kirdi.
Qiz qo`ng`iroqday, ammo biroz
g`amgin oxangda salom berdi.
- Sizga kim kerak edi? -qiz
aravachasini biroz g`ildiratib yigit
tomonga burdi.
- Mamur akalarni uyi qayerdaligini
aytolmaysizmi? -dedi, nima
diyishni bilmay qarzdorni uyini
so`radi. Aslida o`zi bilsada.
- Keling o`g`lim xizmat? -uy
ichidan chiqib kelgan qizni onasi
Farxodni, qiz bilan bir og`iz
gaplashish rejalarini buzub
yubordi.
Ammo afsuslanmay, ko`ksiga
qo`lini qo`yib qizning onasiga
salom berdi va undan ham o`sha
qarzdorni uyini so`radi. Onasi
bajonidil ko`rsatib, tushuntirib
yubordi...
Farxod qarzdorni uyi oldida turar
ekan, agar qarzini qaytarsa nimani
boxanasida kelman bu yerga! Shu
xayolda ancha turib qoldi. Ertaga
kelarman, dedida ortiga qaytdi.
Uyiga qaytayotib o`sha darvoza
oldida to`xtadi. Yana darvozaga
bosh suxdi. Endi qizni qo`lida
qandaydur kitob bor edi.
Ovoz, qildi.
- Kechirasiz, yaxshi qiz?
Qiz boshini kitobdan ko`tardi.
- Labbay!
- Kun juda qizdirdida, suv ichib
olsam maylimi? -Farxod gulzor
ichiga oqayotgan shilangga ishora
qildi.
- Ichaqoling! -qiz muloyimlik bilan
ruhsat berdi. So`ng aravachasini
ortiga burdi. Farxod qiz mandan
tortindi deb o`ylagan edi. Ammo
qiz, sal naridagi stoldan piyola
olayotgani ko`rdi. Farosatli qiz
ekan, suv ichishim uchun piyola
olib kelmoqchi. Lekin qiz bir
qo`lida piyola bo`lgani uchun,
ikkinchi qo`li bilan aravachasini
boshqara olmay qoldi. Buni darxol
sezgani uchun Farxod tez borib
qizni aravachasini ortidan yetalab
gulzor oldiga olib keldi.
- Piyola men uchunmi? -qiz
tomonga qo`l cho`zdi.
- Marhamat! -qiz piyolani yigitga
uzatdi.
Farxod piyolaga suv to`ldirib ichar
ekan,