ქალს მშვენიერს და სიცოცხლისგან ნაფერებს ნაქებს ,

მელანქოლია შეპარვია და სისუსტე რატომღაც ხმაში ,
მისი ჩურჩული ისე ისმის თითქოს ჩვენამდე,
უფლის წინაშე ხატზე ვედრებით ლოცულობდა ლამაზი ქალი .
უფალს ავედრებს ,რომ მის კალამს ეწერა კიდევ ,
და მეგობრებში ხიბლი მისი არ მომკვდარიყო
თუმცა ჯერ თქვენს ხმას ნავედრებს და დალოცვილს ღვთისგან
კიდევ დიდი ხნის სიცოცხლე სწყალობს უფალისგან.
ჯერ ამ წლებამდე რატომ ჩქარობ ლამაზო ქალო?
თქვენში ხომ მხოლოდ ახლა იღვიძებს სიცოცხლის წუთი
ლამაზი წლები ბედნიერს გხდის როგორც ედემის ბაღში ,
მებაღის ხელით მოვლილი გადაშლილი ლამაზი ვარდი.